Przykłady: …, -3{1/2}, -3, -2{9/10}, -2, -{4/3}, -1, -{1/5}, 0, {4/7}, 1, 1{3/8}, 2, {7/3}, 3, \hm{.7ex} 3{5/6}, … Zbiór liczb wymiernych składa się z liczb całkowitych …,-4, -3, -2, -1, 0, 1, 2, 3, 4, … i ułamków, np. -5 7/3, -10/4, -1,3; -0,(7); -1/9, 1/2, 0,(35), 1 1/4, 20/7 Zbiór liczb wymiernych oznaczamy symbolem Q lub \bbQ. W starej podstawie programowej stosowano też oznaczenie W. Liczba jest wymierna, jeżeli możemy ją przedstawić w postaci ułamka p/q, gdzie p i q są liczbami całkowitymi i q≠0. Przykłady: 5 = 5/1 -3 = -3/1 2 1/3 = 7/3 -1,3 = -1 3/10 = -13/10. Liczb np.: √2, √3, π nie da się zapisać w postaci ułamka, w którym licznik i mianownik są liczbami całkowitymi. Liczby √2, √3, π są liczbami niewymiernymi. Każdą liczbę wymierną da się zapisać w postaci ułamka dziesiętnego z rozwinięciem skończonym lub ułamka dziesiętnego z rozwinięciem nieskończonym okresowym. Rozwinięcia dziesiętne liczb niewymiernych są nieskończone i nieokresowe. Dodając, odejmując, mnożąc i dzieląc (z wyjątkiem dzielenia przez 0) liczby wymierne zawsze otrzymamy liczbę wymierną. Z tego powodu mówimy, że te cztery działania są wykonywalne w zbiorze liczb wymiernych.