granica ciągu grzesiuu: http://prntscr.com/8yq5s7 W tym przykładzie nie rozumiem kilku rzeczy. Pierwsza sprawa, jak z −sinπ2 zrobiło się (podkreślone) n? Jaki to wzór? Później nie wiem też dlaczego bierzemy odwrotność w argumencie sinusa?

kyrtap: https://matematykaszkolna.pl/strona/3670.html tutaj korzystali z różnicy sinusów

PW: Stosują wzór sinα − sinβ = 2sin(...)cos(...)

grzesiuu: Chyba czas iść spać, bo coś mi się uwidziało, że tam jest sin(a−b) a to przecież sina−sinb, dlatego nic nie pasowało A dlaczego później jest brana odwrotność?

grzesiuu: Ponawiam pytanie o odwrotność.

grzesiuu:

Kacper: Widzę, że biblioteczka opracowań matematycznych

Kacper: Żeby policzyć granicę argumentu sinusa.

√n2+1−n		1
	=
1		√n2+1+n

grzesiuu: Tak, biblioteczka Dzięki za odpowiedź.

grzesiuu: Teraz się jeszcze zastanawiam, dlaczego to w ogóle liczyłem, skoro po podstawieniu wychodzi sin∞ a to granicy nie ma. Tutaj okej, bo miałem gotowe rozwiązanie, ale skąd na egzaminie będę wiedział, że taka granica jednak istnieje?

Kacper: To nie są przykłady łatwe i wydaje się, że taka granica nie istnieje. Wolfram też jej poprawnie nie liczy.