Test VI
Blue: zad.1 Rzucamy trzy razy sześcienną kostką. Każdemu wynikowi przyporządkowano długości trzech
odcinków. Jakie jest prawdopodobieństwo tego, że z uzyskanych odcinków będzie można
skonstruować trójkąt.
| −2 | |
zad.2 Miara α pewnego kąta trójkąta spełnia warunek cosα = |
| . Wyznacz jego miarę w |
| 3 | |
stopniach. Zakoduj cyfry setek, dziesiątek i jedności otrzymanego wyniku.
zad.3 Wyznacz wszystkie wartości parametru m dla których dwa różne pierwiastki równania
(m+1)x
2 −3mx +4m =0 są większe od 1.
Mam tutaj problem z narysowaniem tego wielomianu, bo nie wiem, co z tym pierwiastkiem..
Proszę o pomoc z tymi zadaniami
15 sty 18:17
Kacper:
W czym problem?
15 sty 18:34
Blue: No w tym pierwszym to ogólnie ze zliczeniem tych możliwości, bo tego dużo jest...
W drugim .... no właśnie nie pamiętam jak takie rzeczy się liczyło
W trzecim coś mi źle wychodzi...
15 sty 18:39
Blue: Kacper czy w tym ostatnim po prostu muszę oprócz delty dodatniej uwzględnić taki warunek p>1
Ale to chyba nie wystarczy....
15 sty 21:35
Blue: Już chyba wiem, jak to będzie : jeszcze muszę uwzględnić : a>0 −> f(1)>0 , a<0, f(1)<0
?
Dobrze myślę
?
15 sty 21:45
Mila:
1) Trzeba wypisać. podaj odpowiedzi, bo moze zgubiłam cos.
| 2 | |
2) odczytujesz w tablicach wartość α dla cosα= |
| ≈0,6666 |
| 3 | |
następnie liczysz :
180−α
3) Warunki:
Δ>0
(m+1)*f(1)>0
x
w>1
15 sty 21:47
Blue: Czyli to i tak będzie w przybliżeniu − ten kąt ...
Mila zaraz wrzucę skan 3, bo nie wiem, czy w końcu to dobrze zrobiłam, czy nie
15 sty 21:56
15 sty 21:59
15 sty 22:03
15 sty 22:05
Blue: Ktoś zajrzy w ten ostatni link i powie, czy to jest poprawnie
Bardzo proszę
16 sty 14:09
Mila:
Dobrze z parametrem.
16 sty 19:00
Blue: ok
Mila, a pomożesz z tym pierwszym ?
16 sty 22:45
Mila:
Zadanie 1.
|Ω|=216
3 grupy trójkątów
1)6 trójkątów równobocznych
2) 21 trójkątów równoramiennych − dla każdego 3 wyniki pasują [ np.(223)(232)(322) ..
3)
7 trójkątów różnobocznych− dla każdego pasuje 6 wyników.
(2,3,4),(2,4,5)(2,5,6),(3,4,5)(3,4,6)(3,5,6)(4,5,6)
Nie doliczyłam się 3 trójkątów.
To nie jest zadanie na maturę.
Uczy cierpliwości, więc sprawdzaj.
16 sty 23:51
Blue: Jak Ty się Mila nie doliczyłaś, to ja pewnie też nie
17 sty 12:08
Marcin1997: Myślę ,że prawidłową odpowiedzią jest 111216 = 3772 . Jeśli była by jakaś
możliwość pominięcia to raczej w trójkątach równoramiennych jednego przykładu ,który ma 3
możliwości.
Może ktoś znajdzie ,który jest pominięty
(221),(223)
(331),(332),(334),(335)
(441),(442),(443),(445),(446)
(551),(552),(553),(554),(556)
(661),(662),(663),(664),(665)
18 kwi 14:35
Pytający:
| 111 | |
Nic nie zostało pominięte, |
| jest dobrą odpowiedzią... ale to wątek sprzed ponad 2 |
| 216 | |
lat.
18 kwi 15:09
Mila:
| 111 | | 37 | |
Wynik: |
| = |
| wg mnie jest prawidłowy. |
| 216 | | 72 | |
18 kwi 15:33
Mila:
Tu podane ciekawe wzory. Szkoda, że autor nie napisał, gdzie ta teoria.
18 kwi 15:35
18 kwi 15:56
Pytający:
Nie wiem, gdzie ta teoria, ale postanowiłem wyprowadzić te wzorki
(nie uwzględniają one
różnych kolejności boków):
1. Trójkąty równoboczne:
n możliwości − trywialne.
2. Trójkąty równoramienne:
Oznaczmy wybraną trójkę (k,k,m), k,m∊ℕ, 1≤k≤n, 1≤m≤n, k≠m.
k możemy wybrać na n sposobów, natomiast m musi spełniać nierówność 2k>m oraz oczywiście m≤n,
m≠k, zatem m∊<1,min{2k−1,n}>\{k}
Liczba trójkątów równoramiennych = ∑(k=1 do n)(min{2k−1, n}−1) =
Dla n parzystego:
| n | | n | | 0+n−2 | | n | | n | |
= ∑(k=1 do |
| )(2k−2) + ∑(k= |
| +1 do n)(n−1) = |
| * |
| + (n−1)* |
| = |
| 2 | | 2 | | 2 | | 2 | | 2 | |
Dla n nieparzystego:
| n−1 | | n+1 | | 0+n−3 | | n−1 | | n+1 | |
= ∑(k=1 do |
| )(2k−2)+∑(k= |
| do n)(n−1) = |
| * |
| +(n−1)* |
| = |
| 2 | | 2 | | 2 | | 2 | | 2 | |
3. Trójkąty różnoboczne:
F(n)=Liczba trójkątów różnobocznych
Mamy wtedy F(1)=F(2)=F(3)=0.
Zauważmy, że dla n≥4 zachodzi F(n)=F(n−1)+(Liczba trójkątów różnobocznych o jednym z boków
długości n). Oznaczmy "nowo utworzone" trójkąty jako (n,m,k), gdzie n>m>k, n,m,k∊ℕ. Aby
nierówność trójkąta była spełniona musi dodatkowo zachodzić n<m+k.
| n | | n | |
n<m+k<2m ⇒ m> |
| , k>n−m zatem m∊( |
| ,n), k∊(n−m,m) |
| 2 | | 2 | |
Dla n parzystego:
| n | | n | |
F(n)=F(n−1)+∑(m= |
| +1 do n−1)(∑(k=n−m+1 do m−1)(1))=F(n−1)+∑(m= |
| +1 do n−1)(2m−n−1)= |
| 2 | | 2 | |
| | | n | | n−2 | |
=F(n−1)+ |
| *(n−1−( |
| +1)+1)=F(n−1)+( |
| )2 |
| 2 | | 2 | | 2 | |
Dla n nieparzystego:
| n+1 | | n+1 | |
F(n)=F(n−1)+∑(m= |
| do n−1)(∑(k=n−m+1 do m−1)(1))=F(n−1)+∑(m= |
| do n−1)(2m−n−1)= |
| 2 | | 2 | |
| | | n+1 | | (n−1)(n−3) | |
=F(n−1)+ |
| *(n−1−( |
| )+1)=F(n−1)+ |
| |
| 2 | | 2 | | 4 | |
Wykorzystując powyższe wzory:
Dla n parzystego:
| n−2 | | (n−2)(n−4) | | n−2 | | n2−5n+6 | |
F(n)=F(n−1)+( |
| )2=F(n−2)+ |
| +( |
| )2=F(n−2)+ |
| |
| 2 | | 4 | | 2 | | 2 | |
Dla n nieparzystego:
| (n−1)(n−3) | | n−3 | | (n−1)(n−3) | | n2−5n+6 | |
F(n)=F(n−1)+ |
| =F(n−2)+( |
| )2+ |
| =F(n−2)+ |
| |
| 4 | | 2 | | 4 | | 2 | |
Przyjmijmy F(0)=0, wtedy:
F(0)=F(1)=0
| (n−2)(n−3) | |
F(n)=F(n−2)+ |
| dla n≥2 |
| 2 | |
Co jest równoważne z:
| 1 | |
F(n)= |
| (3((−1)n−1)+2n(n−2)(2n−5)) |
| 48 | |
https://www.wolframalpha.com/input/?i=a(n)%3Da(n-2)%2B((n-2)(n-3))%2F2,+a(0)%3D0,+a(1)%3D0
Ostatecznie po przekształceniach:
Dla n parzystego:
Dla n nieparzystego:
| 1 | |
F(n)= |
| (n−1)(n−3)(2n−1) |
| 24 | |
19 kwi 02:19
Kacper:
ciekawe
19 kwi 06:34
Mila:
dla
Pytający, nie mogę ustalić, skąd takie sumy, obliczenie ich nie jest
problemem.
Kacper wiesz?
19 kwi 16:13
Pytający:
A dziękuję
Milu.
Nie wiem, które sumy nie są jasne... więc postaram się rozjaśnić (jakże logiczne).
Liczba trójkątów równoramiennych = ∑(k=1 do n)(min{2k−1, n}−1)
"k=1 do n" − wydaje się oczywiste, k przyjmuje n możliwych wartości
"min{2k−1, n}−1" − jak wyżej napisałem, m∊<1,min{2k−1,n}>\{k}. Oczywiście rozpatrujemy same
liczby naturalne, więc moc zbioru (może zapis przy pomocy przedziału nie był jasny) A={a∊ℕ:
1≤a≤min{2k−1,n}} jest równa |A|=min{2k−1,n}−1+1=min{2k−1,n}. Zauważmy jednak, że dla 1≤k≤n
zawsze zachodzi k∊A, stąd |A\{k}|=min{2k−1,n}−1 i to właśnie sumujemy (tyle jest odpowiednich
wartości m dla wybranego k).
Rozpisanie sumy dla przypadków n parzystego bądź nieparzystego sprowadza się do wywnioskowania,
kiedy min{2k−1, n}=2k−1, a kiedy min{2k−1, n}=n.
Mamy:
| n+1 | |
min{2k−1, n}=2k−1 dla 2k−1<n ⇒ k< |
| |
| 2 | |
| n+1 | |
min{2k−1, n}=n dla k≥ |
| |
| 2 | |
Uwzględniając to można rozbić pierwotną sumę na dwie sumy sumując odpowiednio ((2k−1)−1) oraz
((n)−1). Indeksy (k∊ℕ) tychże sum wyznaczamy w zależności od powyższych nierówności oraz
parzystości n.
Trójkąty różnoboczne:
| n | |
Tu n mamy ustalone, natomiast m∊( |
| ,n), k∊(n−m,m). Dla każdej pary m, k mamy dodatkowy |
| 2 | |
trójkąt różnoboczny, stąd sumujemy (1). Znowuż rozbicie na przypadki n parzystego bądź
nieparzystego sprowadza się do ustalenia takich indeksów (m,k∊ℕ) sum, aby zachodziło
| n | |
|
| +1≤m≤n−1 oraz n−m+1≤k≤m−1. |
| 2 | |
Pochodzenie sum zostało ustalone?
19 kwi 19:26