Beata: W większości materiałów dot. sposobu wyznaczania granic, napisane jest, że przed nawias wyciąga sie największą potęgę mianownika , a u Pana w materiale widzą, że największą potęgę i licznika i mianownika. Prosze o odpowiedź

Jakub: Można tak jak piszesz lub tak jak ja robię. Wydaje mi się, że mój sposób jest wyraźniejszy w zapisie. Twój sposób też jest dobry. W sumie są one tak do siebie podobne, że nie ma specjalnie różnicy, którym będziesz robiła. Najważniejsze jest, aby dobrze policzyć granice czynników w końcowym wyrażeniu, jak już te potęgi wyciągniemy.

Andrzej: Dlaczego n²→∞ ?

Jakub: Jeżeli n dąży do nieskończoności, to sprawdźmy do czego dąży n². dla n = 1 mam n² = 1² = 1 dla n = 2 mam n² = 2² = 4 dla n = 3 mam n² = 3² = 9 1, 4, 9, ... Jak widzisz, te wyniki dążą do nieskończoności. Dlatego n² → ∞ To jest dobry sposób na liczenie prostych granic.

astynka: świetna stronka. kiedy mam problem ze zrozumieniem jakiegoś działu z matematyki, zawsze tu zaglądam i zrozumiem! dziękuję

onaaa: witam. cos mi zle wychodzi: dzile wszytko przez n⁵ i wychodzi mi

	2		5		2
1−		+		/n2−n4+		= co daje wynik U{1}{∞−∞) co dalej ?
	n2		n5		n5

Jakub: Mianownik źle podzieliłeś. Powinno być

n3		n		2		1		1		2
	−		+		=		−		+
n5		n5		n5		n2		n4		n5

Karolinka: ale jak wyciągnę i w liczniku i w mianowniku największą potęgę to w tym przykładzie wyjdzie granica 1 ?

darunia: swietna stronka

ed: a nie powiino sie wszystko dzielic(i licznik i mianownik) przez najwyzsza potege mianownika ja tak mam na studiach

Jakub: Przeczytaj moją drugą od góry odpowiedź.

anonimka: Hm.. Wszystko pięknie jak robiłam Jakubie Twoim sposobem, jednak jak podzieliłam i licznik i mianownik przez najwyższą potęge to wyszło ∞ * ¹₀ = ∞ * 0 = 0.. Co ja tu złego narobiłam?!