Jakub: Przy liczeniu współrzędnych wektora zawsze się odejmuje od współrzędnych końca współrzędne
początku. Czasami jednak z tego odejmowania wychodzi dodawanie
. Przykład:
→
A = (−2,−5), B = (4,7) AB = [4−(−2), 7−(−5)] = [4+2,7+5] = [6,12]
Gustlik: Co można zrobić z wektorów? BARDZO WIELE
! I to dotyczy POZIOMU PODSTAWOWEGO
!
Niech będzie dane np. A=(2, 3), B=(3, 5)
AB
→[3−2, 5−3]=[1, 2]=[w
x, w
y]
1. Można wyznaczyć współczynnik kierunkowy prostej AB, a potem całe równanie prostej:
| wy | | 2 | |
a= |
| = |
| =2 czasem to wystarczy w niektórych zadaniach, np. tam gdzie szukamy |
| wx | | 1 | |
prostej prostopadłej lub równoległej do AB, bo samo a wystarczy do wyznaczenia wsp.
kierunkowego tych prostych
Jeżeli chcę wyznaczyć b to mam teraz równanie prostej:
y=2x+b i wstawiam wsp. jednego z punktów A lub B:
Np. A:
3=2
2+
b
3=4+b
b=−1
Pr. AB: y=2x−1
2. Można obliczyć odległość punktów (długość odcinka), bo to jest to samo, co długość wektora:
|AB|=
√wx2+wy2=
√12+22=
√5,
3. Można zbadać równoległość/prostopadłość prostych obliczając ich współczynniki kierunkowe jak
w pkt. 1 i korzystając z odpowiednich warunków, można np. udowodnić, czy Δ jest prostokątny,
można wyznaczyć równania symetralnych odcinków i wysokości trójkąta,
4. Można zbadać współliniowość 3 punktów BEZ WYZNACZANIA RÓWNAŃ PROSTYCH − wystarczy obliczyć
współrzędne dwóch spośród trzech możliwych do obliczenia wektorów, np. AB
→ i AC
→, a potem
ich współczynniki kierunkowe jak w pkt. 1. Jeżeli te współczynniki są równe, to punkty są
współliniowe, w przeciwnym razie nie są.
5. Można obliczać pola trójkątów i pozostałych wielokątów (dzieląc je na trójkągty) bez
żmudnego wyznaczania długości boków, wysokości, przekątnych i innych odcinków występujących w
klasycznych wzorach na pole, wystarczy zastosować wzór na pole trójkąta z wyznacznika pary
wektorów omówiony tutaj:
https://matematykaszkolna.pl/forum/forum.py?komentarzdo=i18 .
Tak więc obliczenie współrzędnych wektorów umożliwia bardzo często obliczenie wielu podpunktów
w zadaniu, bo ten sam wektor, np. AB
→ może byc przydatny do obliczenia wielu rzeczy.
Wektory powinny BYĆ NA PODSTAWACH, bo są łatwe.
A "bezwektorowe" metody − na rozszerzeniu, bo są o wiele trudniejsze, wymagają wielu żmudnych
obliczeń, w których łatwo się pomylić. A jest dokładnie na odwrót.