Oblicz granice ciągu madryt: √n³+2n²−n

Basia: pomnóż i podziel przez √n³+2n²+n

madryt: Tak należy postępować w każdym przypadku liczenia granicy pod pierwiastkiem ?

Grześ: Na prostych przykładach pierwiastka 2,3 stopnia. Nie wiem jak z wyższymi stopniami

Basia: teoretycznie tak, ale przy wyższych stopniach wściec się można a w ogóle to akurat tu jest prostszy sposób √n²(n+2)−n = n√n+2−n = n(√n+2−1) → +∞*(+∞−1) = (+∞)*(+∞)= +∞ to by się nie udało dla √n²+2n−n bo byłoby √n²(1−²_n−n = n(√1−²_n)−1) → +∞(√1−0−1} = +∞*0 symbol nieoznaczony i tu rzeczywiście mnożenie i dzielenie przez √n²+2n+n przy wyższych stopniach ja to traktuję jak funkcję i stosuję regułę de l'Hospitala jest to pewne nadużycie, ale wynik będzie dobry

madryt: Dziękuje . Teraz już łapie