matematykaszkolna.pl
marta: Dla jakich liczb naturalnych n liczba 4n2 +4n −7 jest kwadratem liczby naturalnej.
29 wrz 21:56
sushi_ gg6397228: Δ=0 i liczymy emotka
29 wrz 22:17
Bogdan: sushi − ciekaw jestem Twojego pomysłu na rozwiązanie tego zadania, czy możesz kontynuować jego rozwiązywanie.
29 wrz 22:47
marta: pomożecie ?
29 wrz 23:17
sushi_ gg6397228: zwinac sie nie da do postaci (a+b)2 dla n=1 pasuje
29 wrz 23:32
Bogdan: 4n2 + 4n − 7 = x2 ⇒ 4n2 + 4n + 1 − 8 = x2 ⇒ (2n + 1)2 = x2 + 8 (2n + 1)2 − x2 = 8 (2n + 1 + x)(2n + 1 − x) = 8, 8 = 1*8 = 2*4 = 4*2 = 8*1 (uwzględniamy tu liczny naturalne) Tworzymy układy równań: 2n + 1 + x = 1 2n + 1 + x = 2 2n + 1 + x = 4 2n + 1 + x = 8 2n + 1 − x = 8 2n + 1 − x = 4 2n + 1 − x = 2 2n + 1 − x = 1 Odejmujemy równania stronami: 2x = −7 odrzucamy, 2x = −2 odrzucamy, 2x = 2 ⇒ x = 1, 2x = 7 odrzucamy Otrzymaliśmy 4n2 + 4n − 7 = 1 ⇒ 4n2 + 4n − 8 = 0 ⇒ n2 + n − 2 = 0 n = 1 lub n = −2 odrzucamy. Odp.: n = 1
29 wrz 23:44
marta: dzięki już trochę wcześniej zrobiłam inna metodą ale wyszło to samo
30 wrz 00:03
think: Zdaje się że można rozwiązać układ równań f(n) = 4n2 + 4n − 7 g(n) = n2 oczywiście interesują nas rozwiązania naturalne n2 = 4n2 + 4n − 7 3n2 + 4n − 7 = 0 Δ = 16 + 84 = 100 Δ = 10
 −4 + 10  
n1 =

= 1
 6 
 −4 − 10 1 
n2 =

= −2

 6 3 
Czyli rozwiązaniem jest 1 emotka
30 wrz 10:24
think: wiem, że po czasie ale tak na przyszłość może to całkiem fajna i prosta metoda rozwiązywania tego typu zagadnień o ile Bogdan nie zauważy w niej żadnych uchybień emotka
30 wrz 10:24
Bogdan: Zauważyłem uchybienie. Zilustruję przykładem. Weźmy f(n) = 2n2 + 3n + 11, f(2) = 25 = 52 Dla n = 2 wyrażenie 2n2 + 3n + 11 i n∊N jest kwadratem naturalnej liczby 5. Sprawdź think swoją metodą, czy 2n2 + 3n + 11 jest kwadratem pewnej liczby naturalnej, czyli czy otrzymasz rozwiązanie n = 5.
30 wrz 13:27
think: emotka a było już tak boskoemotka a wyszło jak zwykle... No trudno od jutra znów spróbuję zająć się naprawianiem błędów własnych oczywiście.
30 wrz 13:55
Bogdan: Błędem było przyjęcie założenia: n2 = f(n). Należy tu przyjąć inne oznaczenie, np.: k2 = f(n), ja zastosowałem x2 = f(n). emotka
30 wrz 14:01
think: zdaję sobie sprawęemotka ale właśnie dzięki ujednoliceniu zmiennych rozwiązanie problemu było jak takie proste i piękne emotka
30 wrz 14:02
think: dobra wracam do pracy, będę późniejemotka
30 wrz 14:04
αβγδπΔΩinnerysuję
Φεθμξρςσφωηϰϱ
±
imię lub nick
zobacz podgląd
wpisz,
a otrzymasz
5^252
2^{10}210
a_2a2
a_{25}a25
p{2}2
p{81}81
Kliknij po więcej przykładów
Twój nick