Zmiana kolejności sumowania w podwójnej sumie
Mariusz:
https://matematyka.pl/szeregi-liczbowe-i-iloczyny-nieskonczone-f204/szereg-szeregu-zamiana-sum-t398295.html#p5390269
Jakie są założenia do tego przekształcenia pokazanego przez Qń
Jak pokazać że ten wzór jest poprawny ?
Z czego on wynika ?
Czy przydałby mi się w następującej sytuacji ?
Niech T
n(x) = cos(n*arccos(x))
T
n+1(x) = cos((n+1)arccos(x))
T
n+1(x) = cos(arccos(x))cos(n*arccos(x)) − sin(arccos(x))sin(n*arccos(x))
T
n−1(x) = cos((n−1)arccos(x))
T
n−1(x) = cos(arccos(x))cos(n*arccos(x)) + sin(arccos(x))sin(n*arccos(x))
Jeżeli dodamy te dwa równania stronami to otrzymamy
T
n+1(x) + T
n−1(x) = 2cos(arccos(x))cos(n*arccos(x))
T
n+1(x) + T
n−1(x) = 2cos(arccos(x))T
n(x)
ale x ∊ <−1;1> oraz cos(x) i arccos(x) są funkcjami odwrotnymi więc
T
n+1(x) + T
n−1(x) = 2xT
n(x)
T
n+1(x) = 2xT
n(x) − T
n−1(x)
Mamy zatem następujące równanie rekurencyjne
T
n+1(x) = 2xT
n(x) − T
n−1(x)
T
0(x) = 1
T
1(x) = x
Możemy przesunąć w nim indeksy
T
n+2(x) = 2xT
n+1(x) − T
n(x)
T
0(x) = 1
T
1(x) = x
Teraz zarówno równanie charakterystyczne jak i zwykła funkcja tworząca prowadzi do
punktu wyjścia (do tego skąd zacząłem)
Zastosujmy jednak wykładniczą funkcję tworzącą
| tn | |
E(x,t) = ∑n=0∞Tn(x) |
| |
| n! | |
Wstawmy wykładniczą funkcję tworzącą do równania rekurencyjnego
| tn | | tn | |
∑n=0∞Tn+2(x) |
| = ∑n=0∞(2xTn+1(x) − Tn(x)) |
| |
| n! | | n! | |
| tn | | tn | |
∑n=0∞Tn+2(x) |
| = 2x(∑n=0∞Tn+1(x) |
| ) − |
| n! | | n! | |
| (n+2)(n+1)tn | |
∑n=0∞Tn+2(x) |
| = |
| (n+2)! | |
| (n+1)tn | | tn | |
2x(∑n=0∞Tn+1(x) |
| ) − (∑n=0∞Tn(x) |
| ) |
| (n+1)! | | n! | |
d2 | | tn+2 | |
| (∑n=0∞Tn+2(x) |
| ) = |
dt2 | | (n+2)! | |
| d | | tn+1 | | tn | |
2x |
| (∑n=0∞Tn+1(x) |
| ) − (∑n=0∞Tn(x) |
| ) |
| dt | | (n+1)! | | n! | |
d2 | | tn | |
| (∑n=0∞Tn(x) |
| − 1 −xt) = |
dt2 | | n! | |
| d | | tn | | tn | |
2x |
| (∑n=0∞Tn(x) |
| − 1) − (∑n=0∞Tn(x) |
| ) |
| dt | | n! | | n! | |
E''(t) =2xE'(t) − E(t)
Mamy równanie różniczkowe z warunkami początkowymi
E''(t) − 2xE'(t) + E(t) = 0
E(0) = 1
E'(0) = x
L(y(t)) = ∫
0∞y(t)e
−stdt
Niech L(y(t)) = Y(s)
Wyprowadźmy całkując przez części rekurencyjny wzór na transformatę pochodnej
L(y
(n+1)(t)) = ∫
0∞y
(n+1)(t)e
−stdt
L(y
(n+1)(t)) = y
(n)(t)e
−st|
0∞ − ∫
0∞y
(n)(t)(−se
−st)dt
L(y
(n+1)(t)) = lim
t→∞y
(n)(t)e
−st − lim
t→0y
(n)(t)e
−st +
s∫
0∞y
(n)(t)e
−stdt
L(y
(n+1)(t)) = 0 − y
(n)(0
+) + s∫
0∞y
(n)(t)e
−stdt
L(y
(0)(t)) = L(y(t)) = Y(s)
L(y
(n+1)(t)) = − y
(n)(0
+) + sL(y
(n)(t))
E''(t) − 2xE'(t) + E(t) = 0
E(0) = 1
E'(0) = x
L(E''(t) − 2xE'(t) + E(t)) = L(0)
L(E''(t)) − 2xL(E'(t)) + L(E(t)) = 0
(−x − s + s
2E(s)) − 2x(−1+sE(s))+E(s) = 0
−x−s+2x +s
2E(s) − 2xsE(s) + E(s) = 0
x − s + (s
2 − 2xs +1)E(s) =0
(s
2 − 2xs +1)E(s) = s − x
| s − x | |
E(s) = |
| |
| s2 − 2xs + x2 +1 − x2 | |
| s − x | |
E(s) = |
| |
| (s − x)2 +1 − x2 | |
Ponieważ x ∊ <−1;1> to już jest ułamek prosty i nie trzeba go dalej rozkładać
E(t) = e
xtcos(
√1−x2*t)
Wikipedie twierdzą że jednym z czynników wykładniczej funkcji tworzącej cosinus hiperboliczny
jednak cosinus hiperboliczny wymagałby urojonego argumentu więc
lepszym wyborem jest ten cosinus trygonometryczny
Zauważmy że dość łatwo policzyć n. pochodne czynników więc dobrym pomysłem byłoby
zastosować wzór Leibniza na pochodną iloczynu
dn | | π | |
| (cos(√1−x2*t)) = (√1−x2)n * cos( |
| n + √1−x2*t) |
dtn | | 2 | |
Wzór Leibniza na pochodną iloczynu wygląda podobnie jak dwumian Newtona
dn | | | |
| (f*g)(x) = ∑k=0n | f(k)(x)g(n−k)(x) |
dxn | | |
dn | |
| (extcos(√1−x2*t)) = |
dxn | |
| | | π | |
∑k=0n | (√1−x2)k*cos( |
| k + √1−x2*t) * xn−kext |
| | 2 | |
dn | |
| (extcos(√1−x2*t))|t = 0 = |
dxn | |
| | | π | |
∑k=0n | (√1−x2)k*cos( |
| k) * xn−k |
| | 2 | |
| | |
Tn(x) = ∑k=0floor(n/2) | (1−x2)k*(−1)kxn−2k |
| |
Co można też zapisać jako
| | |
Tn(x) = ∑k=0floor(n/2) | xn−2k(x2−1)k |
| |
Rozpiszmy to jeszcze bardziej
tj zastosujmy dwumian Newtona do czynnika (x
2−1)
k
| | | | |
Tn(x) = ∑k=0floor(n/2) | xn−2k(∑l = 0k | x2l(−1)k−l) |
| | |
| | | |
Tn(x) = ∑k=0floor(n/2)∑l = 0k | (−1)k−lxn+2l−2k |
| |
| | | |
Tn(x) = ∑k=0floor(n/2)∑l = 0k | (−1)k−lxn−2(k−l) |
| |
| | | |
Tn(x) = ∑k=0floor(n/2)∑l = 0k | (−1)k−lxn−2(k−l) |
| |
Niech m=k−l
0 ≤ l ≤ k
0 ≥ −l ≥−k
k ≥ k − l ≥ 0
| | | |
Tn(x) = ∑k=0floor(n/2)∑m = 0k | (−1)mxn−2m |
| |
Jak widzimy wykładnik potęgi x zależy od indeksu wewnętrznej sumy więc
aby dalej liczyć przydałoby się zmienić kolejność sumowania
https://matematyka.pl/szeregi-liczbowe-i-iloczyny-nieskonczone-f204/szereg-szeregu-zamiana-sum-t398295.html#p5390269
Jakie są założenia do tego przekształcenia pokazanego przez Qń
Jak pokazać że ten wzór jest poprawny ?
Z czego on wynika ?
Qń już nie wchodzi na forum i nie mogę już jego zapytać a inni tam nie odpowiedzieli