M:
Stawiane hipotezy będą miały postać:
H
0 : E
1(x) = E
2(x)
H
1 : E
1(x) < E
2(x);
(subskryptem „
1” oznaczono populację przed
odbyciem szkolenia, natomiast „
2”− po jego odbyciu)
Przyjęty poziom istotności 1−α wynosi 0,01.
Wyznaczenie statystyki empirycznej wymaga obliczenia dla obu sytuacji (przed i po odbyciu
szkolenia) średniej i wariancji wydajności pracy.
Dokonamy tego w poniższej tablicy roboczej.
Wydajność Liczba pracowników
(x
i) n
1i n
2i
10 − 14 28 5
14 − 18 18 20
18 − 22 12 25
22 − 26 2 10
Razem 60 60
ẋ
i · n
1i ẋ
i · n
2i
336 60
288 320
240 500
48 240
912 1120
(ẋ
i – x̅)2 · n
1i (ẋ
i – x̅)2 · n
2i
286,72 224,45
11,52 145,8
276,48 42,25
163,68 280,9
738,4 693,4
Otrzymujemy:
| 912 | | 738,4 | |
− przed odbyciem szkolenia: x̅1= |
| =15,2 szt., s12(x)= |
| =12,3 (szt.)2 |
| 60 | | 60 | |
| 1120 | | 693,4 | |
− po odbyciu szkolenia: x̅2= |
| =18,7 szt. i s22(x)= |
| =11,6 (szt.)2 |
| 60 | | 60 | |
Wartość statystyki empirycznej ustalimy według wzoru 5.13:
| 15,2 − 18,7 | | −3,5 | |
temp = |
| = |
| = − 5,56 |
| | | √0,398 | |
Wartość statystyki teoretycznej t
t zostanie odczytana z tablic rozkładu
normalnego dla 0,5 − 0,01 = 0,49 (test ma charakter jednostronny) i wynosi
ona 2,33.
Zachodzi relacja: t
emp < −t
t , co oznacza, że hipotezę zerową należy
odrzucić, czyli przy poziomie istotności 0,01 można twierdzić, że szkolenie
zawodowe istotnie wpływa na wzrost wydajności pracy.