7 wrz 11:54
7 wrz 13:37
aniki: dzięki, szkoda tylko, że nie ma tam wyjaśnienia sposobu rozwiązania
7 wrz 13:49
chichi:
Wystarczy zapoznać się z teorią, bądź znaleźć analogiczne przykłady, których setki w
internecie, ale po co, przecież tutaj dostaje się wszystko na tacy
7 wrz 14:27
7 wrz 14:29
chichi:
W pdf są również rozwiązane dokładnie analogiczne przykłady
7 wrz 14:29
Mariusz:
a
n = 2a
n−1+4a
n−2−8a
n−3+4*2
n
a
0 = 0
a
1 = 8
a
2 = 8
Pierwszym zdefiniowanym wyrazem ciągu jest wyraz o indeksie zero więc definiując
funkcję tworzącą jako szereg potęgowy o współczynnikach będących wyrazami ciągu
także zaczynasz wyrazy szeregu indeksować od zera
A(x) = ∑
n=0∞a
nx
n
Rekurencja zachodzi dla n ≥ 3 więc wstawiając szereg do równania rekurencyjnego
zaczynasz indeksować wyrazy szeregu potęgowego od n=3
∑
n=3∞a
nx
n=∑
n=3∞2a
n−1x
n+∑
n=3∞4a
n−2x
n
+∑
n=3∞(−8)a
n−3x
n+∑
n=3∞4*2
nx
n
∑
n=3∞a
nx
n=2x(∑
n=3∞a
n−1x
n−1)+4x
2(∑
n=3∞a
n−2x
n−2)
| 32x3 | |
−8x3(∑n=3∞an−3xn−3)+ |
| |
| 1−2x | |
∑
n=3∞a
nx
n=2x(∑
n=2∞a
nx
n)+4x
2(∑
n=1∞a
nx
n)
| 32x3 | |
−8x3(∑n=0∞anxn)+ |
| |
| 1−2x | |
∑
n=0∞a
nx
n − 0 − 8x − 8x
2 = 2x(∑
n=0∞a
nx
n − 0 − 8x)
| 32x3 | |
+4x2(∑n=0∞anxn − 0) −8x3(∑n=0∞anxn)+ |
| |
| 1−2x | |
∑
n=0∞a
nx
n − 0 − 8x − 8x
2 =2x(∑
n=0∞a
nx
n) − 16x
2
| 32x3 | |
+4x2(∑n=0∞anxn)−8x3(∑n=0∞anxn)+ |
| |
| 1−2x | |
| 32x3 | |
(1−2x−4x2+8x3)(∑n=0∞anxn) = −16x2+8x2+8x + |
| |
| 1−2x | |
| 32x3 | |
(1−2x−4x2+8x3)(∑n=0∞anxn) = −8x2+8x + |
| |
| 1−2x | |
| (−8x2+8x)(1−2x)+32x3 | |
(1−2x−4x2+8x3)A(x) = |
| |
| (1−2x) | |
| −8x2+8x+16x3−16x2+32x3 | |
(1−2x−4x2+8x3)A(x) = |
| |
| (1−2x) | |
| 48x3−24x2+8x | |
(1−2x−4x2+8x3)A(x) = |
| |
| (1−2x) | |
| 48x3−24x2+8x | |
A(x) = |
| |
| (1−2x−4x2+8x3)(1−2x) | |
| 48x3−24x2+8x | |
A(x) = |
| |
| (1+8x3−2x(1+2x))(1−2x) | |
| 48x3−24x2+8x | |
A(x) = |
| |
| ((1+2x)(1−2x+4x2)−2x(1+2x))(1−2x) | |
| 48x3−24x2+8x | |
A(x) = |
| |
| ((1+2x)(1−4x+4x2))(1−2x) | |
| 48x3−24x2+8x | |
A(x) = |
| |
| (1+2x)(1−2x)3 | |
48x3−24x2+8x | | A | | B | | C | | D | |
| = |
| + |
| + |
| + |
| |
(1+2x)(1−2x)3 | | 1+2x | | 1−2x | | (1−2x)2 | | (1−2x)3 | |
48x
3−24x
2+8x = A(1−2x)
3+B(1−2x)
2(1+2x)+C(1+2x)(1−2x)+D(1+2x)
48x
3−24x
2+8x = A(1−6x+12x
2−8x
3)+B(1−4x
2)(1−2x)+C(1−4x
2)+D(1+2x)
48x
3−24x
2+8x = A(1−6x+12x
2−8x
3)+B(1−2x−4x
2+8x
3)+C(1−4x
2)+D(1+2x)
A+B+C+D = 0
−6A−2B+2D = 8
12A−4B−4C = −24
−8A+8B = 48
B = 6 + A
2A+C+D = −6
−8A + 2D= 20
8A−4C = 0
B = 6 + A
D = 10+4A
C = 2A
2A+C+D = −6
B = 6 + A
D = 10+4A
C = 2A
A = −2
A = −2
B = −4
C = −4
D = 2
48x3−24x2+8x | | −2 | | 4 | | −4 | | 2 | |
| = |
| + |
| + |
| + |
| |
(1+2x)(1−2x)3 | | 1+2x | | 1−2x | | (1−2x)2 | | (1−2x)3 | |
d | | d | | 1 | |
| (∑n=0∞2nxn) = |
| ( |
| ) |
dx | | dx | | 1−2x | |
| −1 | |
∑n=0∞n2nxn−1 = |
| (−2) |
| (1−2x)2 | |
| 2 | |
∑n=0∞(n+1)2n+1xn = |
| |
| (1−2x)2 | |
| 2 | |
2(∑n=0∞(n+1)2nxn) = |
| |
| (1−2x)2 | |
| 1 | |
∑n=0∞(n+1)2nxn = |
| |
| (1−2x)2 | |
d | | d | | 1 | |
| (∑n=0∞(n+1)2nxn) = |
| ( |
| ) |
dx | | dx | | (1−2x)2 | |
| −2 | |
∑n=0∞n(n+1)2nxn−1 = |
| (−2) |
| (1−2x)3 | |
| 4 | |
∑n=1∞n(n+1)2nxn−1 = |
| |
| (1−2x)3 | |
| 4 | |
∑n=0∞(n+1)(n+2)2n+1xn = |
| |
| (1−2x)3 | |
| 4 | |
2(∑n=0∞(n+1)(n+2)2nxn) = |
| |
| (1−2x)3 | |
| 2 | |
∑n=0∞(n+1)(n+2)2nxn = |
| |
| (1−2x)3 | |
48x3−24x2+8x | | −2 | | 4 | | −4 | | 2 | |
| = |
| + |
| + |
| + |
| |
(1+2x)(1−2x)3 | | 1+2x | | 1−2x | | (1−2x)2 | | (1−2x)3 | |
48x3−24x2+8x | |
| =∑n=0∞(−2*(−2)nxn)+∑n=0∞4*2nxn |
(1+2x)(1−2x)3 | |
+∑
n=0∞−4*(n+1)*2
nx
n+∑
n=0∞(n+1)(n+2)*2
nx
n
48x3−24x2+8x | |
| = |
(1+2x)(1−2x)3 | |
∑
n=0∞((−2*(−2)
n+4*2
n−4*(n+1)*2
n+(n+1)(n+2)*2
n)x
n)
48x3−24x2+8x | |
| = |
(1+2x)(1−2x)3 | |
∑
n=0∞(−2*(−2)
n+(n
2−n+2)*2
n)x
n
a
n = −2*(−2)
n+(n
2−n+2)*2
n
7 wrz 23:40
Mariusz:
Dość podobnym pomysłem do funkcji tworzącej jest przekształcenie Z
Z(y(n)) = ∑
n=−∞∞y(n)z
−n
Tutaj zakładasz że wyrazy o ujemnych indeksach są równe zero
Dla wygody można by przesunąć indeksowanie ciągu
a
0 = 0
a
1 = 8
a
2 = 8
a
n+3=2a
n+2+4a
n+1−8a
n+32*2
n
∑
n=0∞a
n+3z
−n=∑
n=0∞2a
n+2z
−n+∑
n=0∞4a
n+1z
−n
z
3(∑
n=0∞a
n+3z
−n−3)=2z
2(∑
n=0∞a
n+2z
−n−2)+
| 32z | |
4z(∑n=0∞an+1z−n−1)−8(∑n=0∞anz−n)+ |
| |
| z−2 | |
z
3(∑
n=0∞a
nz
−n−0z
0−8z
−1−8z
−2)=2z
2(∑
n=0∞a
nz
−n − 0z
0 −
8z
−1)
| 32z | |
+4z(∑n=0∞anz−n − 0z0)−8(∑n=0∞anz−n)+ |
| |
| z−2 | |
| 32z | |
z3A(z)−8z2−8z = 2z2A(z) −16z + 4zA(z)−8A(z) + |
| |
| z−2 | |
| 32z | |
(z3−2z2−4z+8)A(z) = 8z2−8z+ |
| |
| z−2 | |
| (8z2−8z)(z−2)+32z | |
(z3−2z2−4z+8)A(z) = |
| |
| z−2 | |
| 8z3−24z2+48z | |
(z3−2z2−4z+8)A(z) = |
| |
| z−2 | |
| 8z3−24z2+48z | |
A(z) = |
| |
| (z3−2z2−4z+8)(z−2) | |
| 8z3−24z2+48z | |
A(z) = |
| |
| (z2(z−2)−4(z−2))(z−2) | |
| 8z3−24z2+48z | |
A(z) = |
| |
| ((z−2)(z2−4))(z−2) | |
| 8z3−24z2+48z | |
A(z) = |
| |
| (z−2)3(z+2) | |
a
n = Z
−1(A(z))
Jak odwrócić przekształcenie Z ?
Otóż tutaj działają podobne pomysły co przy przekształceniu Laplace
Jeżeli zdefiniujemy splot ciągów a
n oraz b
n jako
(a * b)
n = ∑
k=0na
kb
n−k
to transformata Z splotu będzie iloczynem transformat
| 8z3−24z2+48z | |
A(z) = |
| |
| (z−2)3(z+2) | |
A(z) | | 8z2−24z+48 | |
| = |
| |
z | | (z−2)3(z+2) | |
8z2−24z+48 | | A | | B | | C | | D | |
| = |
| + |
| + |
| + |
| |
(z−2)3(z+2) | | z+2 | | z−2 | | (z−2)2 | | (z−2)3 | |
8z
2−24z+48 = A(z−2)
3+B(z−2)
2(z+2)+C(z−2)(z+2)+D(z+2)
8z
2−24z+48 = A(z
3−6z
2+12z−8)+B(z
2−4)(z−2)+C(z
2−4)+D(z+2)
8z
2−24z+48 = A(z
3−6z
2+12z−8)+B(z
3−2z
2−4z+8)+C(z
2−4)+D(z+2)
A+B = 0
−6A−2B+C = 8
12A−4B+D = −24
−8A+8B−4C+2D = 48
B = −A
−4A+C=8
16A+D = −24
−16A−4C+2D = 48
B = −A
C = 8+4A
D = −24−16A
−16A−4(8+4A)+2(−24−16A) = 48
B = −A
C = 8+4A
D = −24−16A
A=−2
A = −2
B = 2
C = 0
D = 8
8z2−24z+48 | | −2 | | 2 | | 8 | |
| = |
| + |
| + |
| |
(z−2)3(z+2) | | z+2 | | z−2 | | (z−2)3 | |
8z3−24z2+48z | | −2z | | 2z | | 8z | |
| = |
| + |
| + |
| |
(z−2)3(z+2) | | z+2 | | z−2 | | (z−2)3 | |
| z2 | |
(2n*2n)(z) = ∑n=0∞(∑k=0n2k*2n−k)z−n = |
| |
| (z−2)2 | |
| z2 | |
∑n=0∞(2n∑k=0n1)z−n = ∑n=0∞((n+1)2n) = |
| |
| (z−2)2 | |
| z3 | |
((n+1)2n * 2n)(z) = ∑n=0∞(∑k=0n(k+1)2k2n−k)z−n = |
| |
| (z−2)3 | |
| z3 | |
((n+1)2n * 2n)(z) = ∑n=0∞2n(∑k=0n(k+1))z−n = |
| |
| (z−2)3 | |
| n(n+1) | | z3 | |
((n+1)2n * 2n)(z) = ∑n=0∞2n( |
| +(n+1))z−n = |
| |
| 2 | | (z−2)3 | |
| (n+2)(n+1) | | z3 | |
((n+1)2n * 2n)(z) = ∑n=0∞( |
| 2n)z−n = |
| |
| 2 | | (z−2)3 | |
8z | | 8z−4z2 | | 4z2 | |
| = |
| + |
| |
(z−2)3 | | (z−2)3 | | (z−2)3 | |
8z | | −4z(z−2 | | 4z2 | |
| = |
| + |
| |
(z−2)3 | | (z−2)3 | | (z−2)3 | |
8z | | −4z | | 4z2 | |
| = |
| + |
| |
(z−2)3 | | (z−2)2 | | (z−2)3 | |
8z | | −4z+2z2 | | 2z2 | | 4z2 | |
| = |
| − |
| + |
| |
(z−2)3 | | (z−2)2 | | (z−2)2 | | (z−2)3 | |
8z | | 2z(z−2) | | 2z2 | | 4z2−2z3 | | 2z3 | |
| = |
| − |
| + |
| + |
| |
(z−2)3 | | (z−2)2 | | (z−2)2 | | (z−2)3 | | (z−2)3 | |
8z | | 2z | | 2z2 | | −2z2(z−2) | | 2z3 | |
| = |
| − |
| + |
| + |
| |
(z−2)3 | | z−2 | | (z−2)2 | | (z−2)3 | | (z−2)3 | |
8z | | 2z | | 2z2 | | −2z2 | | 2z3 | |
| = |
| − |
| + |
| + |
| |
(z−2)3 | | z−2 | | (z−2)2 | | (z−2)2 | | (z−2)3 | |
8z | | 2z | | 4z2 | | 2z3 | |
| = |
| − |
| + |
| |
(z−2)3 | | z−2 | | (z−2)2 | | (z−2)3 | |
8z3−24z2+48z | | −2z | | 4z | | 4z2 | | 2z3 | |
| = |
| + |
| − |
| + |
| |
(z−2)3(z+2) | | z+2 | | z−2 | | (z−2)2 | | (z−2)3 | |
a
n = −2*(−2)
n+(4−4(n+1)+(n+1)(n+2))2
n
a
n = −2*(−2)
n+(n
2−n+2)2
n
Jak ktoś lubi przekształcenie Laplace to też można bo jest to
równanie liniowe o stałych współczynnikach
Korzystając z wykładniczej funkcji tworzącej możemy bardzo łatwo dostać równanie różniczkowe
także liniowe o stałych współczynnikach z warunkami początkowymi
y'''−2y''−4y'+8y = 32e
2t
y(0) = 0
y'(0) = 8
y''(0) = 8
I do tego równania przekształcenie Laplace L(f(t)) = ∫
0∞f(t)e
−st
dobrze pasuje
8 wrz 01:43
Orfeusz:
Współczynniki A, B, C, D w: 8z
2−24z+48 = A(z−2)
3+B(z−2)
2(z+2)+C(z−2)(z+2)+D(z+2)
można wyznaczyć również w ten sposób:
dla z = 2: 32 − 48 + 48 = 4D ⇒ D = 8
dla z = −2: 32 + 48 + 48 = −64A ⇒ A = −2
dla z = 1: 8 − 24 + 48 = −A + 3B − 3C + 3D ⇒ 32 = 2 + 3B − 3C + 24 /:3 ⇒ B = C + 2
dla z = 0: 48 = −8A + 8B − 4C + 2D ⇒ 48 =16 + 8(C + 2) − 4C + 16 /:4 ⇒ C = 0 i B = 2
8 wrz 13:02
Eurydyka:
8 wrz 13:41
Mila:
Metoda przewidywań.
(1) an = 2an−1+4an−2−8an−3+4*2n
an − 2an−1−4an−2+8an−3=4*2n
a0=0, a1=a2=8, a3=80 [ z równania (1) ]
1)Równanie charakterystyczne:
x3−2x2−4x+8=0⇔(x−2)2*(x+2)=0
x=2 lub x=−2
2) Postać ciągu:
an(1)=A*2n+B*n*2n+C*(−2)n
an(2)=D*n2*2n
(*) an=A*2n+B*n*2n+C*(−2)n+D*n2*2n
3)
Korzystając z war. początkowych i równania (*) mamy:
A+C=0,
A+B−C+D=4,
A+2B+C+4D=2,
A+3B−C+9D=10
stąd
A=2, B=−1,C=−2, D=1
4) an=2*2n−n*2n−2*(−2)n+n2*2n
an=2n*(2−n+n2)−2*(−2)n
sprawdzam a3 :
a3=23*(2−3+9)−2*(−8)=64+16=80.
8 wrz 17:08
Mariusz:
Orfeusz co kto lubi trzeba jednak pamiętać aby każdej z wartości użyć tylko raz
Wydaje się że sposób który lubisz najlepiej sprawdza się gdy bieguny są jednokrotne
(jednokrotne rzeczywiste jeżeli nie bawimy się zespolonymi)
A jeszcze jedno w przypadku odwracania przekształcenia Z
metoda residuów wydaje się być wygodniejsza choć liczenie pochodnych może nie być krótsze
| 1 | | d | |
Z−1(F(z)) = ∑ limz→zk |
| |
| ((z−zk)kiF(z)zn−1) |
| (ki − 1)! | | dz | |
gdzie sumowanie przebiega po wszystkich residuach
(Tutaj mamy dwa bieguny z
1 = −2 jednokrotny oraz z
2 = 2 trzykrotny)
z
k − k. biegun
k
i − krotność k. bieguna
Co do przewidywania to ja tej metody nie lubię − nie dość że jest ograniczona
to jest w niej dużo zapamiętywania bez uzasadnienia
Przekształcenie Z nie jest złe ale funkcje tworzące i tak są wygodniejsze w użyciu i jest ich
więcej
Zwykła funkcja tworząca dla ciągu jedynek daje szereg geometryczny
Wykładnicza funkcja tworząca dla ciągu jedynek daje funkcję e
x
Funkcja tworząca Dirichleta dla ciągu jedynek daje funkcję ζ(x)
Na wykładzie z matematyki dyskretnej zwykle podawane są
zwykła funkcja tworząca oraz wykładnicza funkcja tworząca
8 wrz 17:43