matematykaszkolna.pl
Znajdź wzór ogólny na a_n wiedząc, że: eh: an − 7an1 + 16an2 − 12an3 = n − 2 dla n ≥ 3 a0 = a1 = a2 = 1
19 cze 18:10
kerajs: a3=3−2+7−16+12=4 a4=4−2+28−16+12=... r3−7r2+16r−12=0 (r−2)2(r−3)=0 an=A2n+Bn2n+C3n+Dn+E wstaw a0, a1, .., a4 i wylicz A,B,C,D i E.
19 cze 18:40
Mariusz: Funkcja tworząca jest wygodniejsza w użyciu i bardziej ogólna A(x)=∑n=0anxn Rekurencja zachodzi dla n≥3 więc zaczynasz sumować od n=3 ∑n=3anxn+∑n=3−7an−1xn+∑n=316an−2xn +∑n=3−12an−3xn=∑n=3(n−2)xnn=3anxn−7x(∑n=3an−1xn−1)+16x2(∑n=3an−2xn−2) −12x3(∑n=3an−3xn−3)=∑n=3(n−2)xnn=3anxn−7x(∑n=2anxn)+16x2(∑n=1anxn) −12x3(∑n=0anxn)=∑n=0(n+1)xn+3 (∑n=0anxn−1−x−x2)−7x(∑n=0anxn−1−x)+16x2(∑n=0anxn−1) −12x3(∑n=0anxn)=x3(∑n=0(n+1)xn) Tutaj ja użyłem różniczkowania szeregu geometrycznego aby dostać funkcję tworzącą ciągu n+1 ale można było skorzystać z uogólnionego dwumianu Newtona
 1 
n=0xn =

 1−x 
d d 1 

(∑n=0xn) =

(

)
dx dx 1−x 
 −1 
n=0nxn−1=

(−1)
 (1−x)2 
 1 
n=1nxn−1=

 (1−x)2 
 1 
n=0(n+1)xn=

 (1−x)2 
 x3 
A(x)−1−x−x2−7xA(x)+7x+7x2+16x2A(x)−16x2−12x3A(x)=

 (1−x)2 
 x3 
A(x)(1−7x+16x2−12x3)−1+6x−10x2=

 (1−x)2 
 x3 
A(x)(1−7x+16x2−12x3)=10x2−6x+1+

 (1−x)2 
(10x2−6x+1)(x2−2x+1)=10x4−20x3+10x2−6x3+12x2−6x+x2−2x+1 (10x2−6x+1)(x2−2x+1)=10x4−26x3+23x2−8x+1
 10x4−25x3+23x2−8x+1 
A(x)(1−7x+16x2−12x3)=

 (1−x)2 
 10x4−25x3+23x2−8x+1 
A(x)=

 (1−7x+16x2−12x3)(1−x)2 
1−7x+16x2−12x3=0
 1 
t=

 x 
 7 16 12 
1−

+


=0|t3
 t t2 t3 
t3−7t2+16t−12=0 t3−27−7t2+63+16t−48=0 (t−3)(t2+3t+9)−7(t−3)(t+3)+16(t−3)=0 (t−3)(t2+3t+9−7t−21+16)=0 (t−3)(t2−4t+4)=0 (t−3)(t−2)2=0
 1 1 
(

−3)(

−2)2=0
 x x 
 1−3x (1−2x)2 
(

)(

)=0
 x x2 
(1−3x)(1−2x)2=0
 10x4−25x3+23x2−8x+1 
A(x)=

 (1−3x)(1−2x)2(1−x)2 
Tutaj nie rozkładamy funkcji tworzącej na sumę ułamków prostych tylko raczej na sumę szeregów geometrycznych i ich pochodnych Można by było rozłożyć funkcję tworzącą na sumę ułamków prostych co ułatwiłoby n krotne różniczkowanie funkcji tworzącej
10x4−25x3+23x2−8x+1 

=
(1−3x)(1−2x)2(1−x)2 
A B C D E 

+

+

+

+

1−3x 1−2x (1−2x)2 1−x (1−x)2 
A(1−2x)2(1−x)2+B(1−3x)(1−2x)(1−x)2+C(1−3x)(1−x)2+D(1−x)(1−3x)(1−2x)2+E(1−3x)(1−2x)2= 10x4−25x3+23x2−8x+1 A(1−6x+13x2−12x3+4x4)+B(1−7x+17x2−17x3+6x4)+C(1−5x+7x2−3x3) +D(1−8x+23x2−28x3+12x4)+E(1−7x+16x2−12x3)=10x4−25x3+23x2−8x+1 A+B+C+D+E = 1 −6A−7B−5C−8D−7E=−8 13A+17B+7C+23D+16E=23 −12A−17B−3C−28D−12E=−25 4A+6B+12D = 10 1 1 1 1 1 −6 −7 −5 −8 −7 13 17 7 23 16 −12 −17 −3 −28 −12 4 6 0 12 0 1 1 1 1 1 0 −1 1 −2 −1 0 4 −6 10 3 0 −5 9 −16 0 0 2 −4 8 −4 1 1 1 1 1 0 −1 1 −2 −1 0 0 −2 2 −1 0 0 4 −6 5 0 0 −2 4 −6 1 1 1 1 1 0 −1 1 −2 −1 0 0 −2 2 −1 0 0 0 −2 3 0 0 0 2 −5 1 1 1 1 1 0 −1 1 −2 −1 0 0 −2 2 −1 0 0 0 −2 3 0 0 0 0 −2 U = 1 1 1 1 1 0 −1 1 −2 −1 0 0 −2 2 −1 0 0 0 −2 3 0 0 0 0 −2 L = 1 0 0 0 0 −6 1 0 0 0 13 −4 1 0 0 −12 5 −2 1 0 4 −2 1 −1 1 y1=1 −6y1+y2=−8 13y1−4y2+y3=23 −12y1+5y2−2y3+y4 =−25 4y1−2y2+y3−y4+y5=10 y1=1 y2=−2 y3=2 y4=1 y5=1 −2x5=1
 1 
x5=−

 2 
−2x4+3x5=1
 3 
−2x4

=1
 2 
 5 
x4=−

 4 
−2x3+2x4−x5=2
 5 1 
−2x3

+

=2
 2 2 
x3=−2 −x2+x3−2x4−x5=−2
 5 1 
−x2−2+

+

=−2
 2 2 
−x2+3=0 x2=3 x1+x2+x3+x4+x5=1
 5 1 
x1+3−2−


=1
 4 2 
 7 
x1

=0
 4 
 7 
x1=

 4 
 71 1 1 51 11 
A(x)=


+3

−2





 41−3x 1−2x (1−2x)2 41−x 2(1−x)2 
 1 
n=0λnxn =

// Szereg geometryczny
 1−λx 
d d 1 

(∑n=0λnxn)=

(

)
dx dx 1−λx 
 1 
n=0nxn−1=−

(−λ)
 (1−λx)2 
 λ 
n=1nxn−1=

 (1−λx)2 
 λ 
n=0(n+1)λn+1xn=

 (1−λx)2 
 λ 
n=0(n+1)λ*λnxn=

 (1−λx)2 
 λ 
λ(∑n=0(n+1)λnxn)=

 (1−λx)2 
 1 
n=0(n+1)λnxn=

 (1−λx)2 
d d 1 

(∑n=0(n+1)λnxn)=

(

)
dx dx (1−λx)2 
 −2 
n=0n(n+1)λnxn−1 =

(−λ)
 (1−λx)3 
  
n=1n(n+1)λnxn−1 =

 (1−λx)3 
  
n=0(n+1)(n+2)λn+1xn =

 (1−λx)3 
  
n=0(n+1)(n+2)λ*λnxn =

 (1−λx)3 
  
λ(∑n=0(n+1)(n+2)λnxn) =

 (1−λx)3 
 2 
n=0(n+1)(n+2)λnxn =

 (1−λx)3 
d d 2 

(∑n=0(n+1)(n+2)λnxn) =

(

)
dx dx (1−λx)3 
 2*3 
n=0n(n+1)(n+2)λnxn−1=−

(−λ)
 (1−λx)4 
 2*3*λ 
n=1n(n+1)(n+2)λnxn−1=

 (1−λx)4 
 2*3*λ 
n=0(n+1)(n+2)(n+3)λn+1xn=

 (1−λx)4 
 2*3*λ 
n=0(n+1)(n+2)(n+3)λ*λnxn=

 (1−λx)4 
 2*3*λ 
λ(∑n=0(n+1)(n+2)(n+3)λnxn)=

 (1−λx)4 
 2*3 
n=0(n+1)(n+2)(n+3)λnxn =

 (1−λx)4 
 k! 
n=0(∏m=1k(n+m))λnxn =

 (1−λx)k+1 
Wzór powstały z k krotnego różniczkowania szeregu geometrycznego Jeżeli przyjmiemy że ∏m=10(n+m)=1 to będzie działał także dla pochodnej zerowego rzędu
 71 1 1 51 11 
A(x)=


+3

−2





 41−3x 1−2x (1−2x)2 41−x 2(1−x)2 
 7 
A(x)=

(∑n=03nxn)+3(∑n=02nxn)−2(∑n=0(n+1)2nxn)
 4 
 5 1 

(∑n=0xn)−

(∑(n+1)xn)
 4 2 
 7 5 1 
an=

*3n+3*2n−2(n+1)2n


(n+1)
 4 4 2 
 7 1 
an=

*3n−(2n−1)*2n

(2n+7)
 4 4 
20 cze 12:52
kerajs: ''Mariusz: Funkcja tworząca jest wygodniejsza w użyciu i bardziej ogólna '' Owszem, jest metodą bardziej uniwersalną, ale nigdy nie jest wygodniejszą. Twój post jest najlepszym tego dowodem. Wykreśliwszy poszukiwanie współczynników A, B, C, D , E i tak pozostaje niezły elaborat, wielokrotnie dłuższy (i wielokrotnie bardziej skomplikowany, i wielokrotnie bardziej narażony na pomyłkę, i wymagający wielokrotnie większej ilości wiadomości i wielokrotnie ... ) niż pięć linijek które napisałem powyżej. Niemniej, ten suchar nadal mnie bawi, tym bardziej że pewnie są osoby które wierzą w jego prawdziwość. PS Uzyskany wynik jest poprawny.
21 cze 07:08
Mariusz: " i tak pozostaje niezły elaborat, wielokrotnie dłuższy (i wielokrotnie bardziej skomplikowany, i wielokrotnie bardziej narażony na pomyłkę, i wymagający wielokrotnie większej ilości wiadomości i wielokrotnie ... ) niż pięć linijek które napisałem powyżej. " Tylko nie wiadomo skąd wziąłeś to że rozwiązanie jest postaci an=A2n+Bn2n+C3n+Dn+E ani nawet nie wiadomo skąd wziąłeś to równanie r3−7r2+16r−12=0 W przypadku funkcji tworzącej to że mamy sumę funkcji wykładniczych ewentualnie pomnożonych przez czynnik wielomianowy wychodzi z tego że otrzymujemy sumę szeregów geometrycznych i ich pochodnych a ty to zgadujesz W przypadku funkcji tworzących jeśli koniecznie chcemy otrzymać to równanie wielomianowe
 1 
to w równaniu powstałym z przyrównania mianownika do zera podstawiamy r=

 x 
natomiast ty to równanie zgadujesz Jest wygodniejsza w użyciu bo wystarczy wstawić i równanie się samo rozwiązuje W przypadku równań liniowych o stałych współczynnikach funkcja tworząca jest funkcją wymierną i można ją rozłożyć na sumę szeregów geometrycznych i ich pochodnych i nie trzeba zgadywać jaką postać będzie miało rozwiązanie Tutaj rozpisałem ten wzór na funkcję tworzącą ciągu ∏m=1k(n+k)λn bo przydaje się on gdy mianownik funkcji tworzącej zawiera wielokrotne czynniki Mógłbym od razu podać tę funkcję tworzącą i nie wyprowadzać tego wzorku Wtedy byłaby ona równie czasochłonna co twoje ulubione zgadywanie Poza tym jak to jeden z użytkowników innego forum napisał to że dana metoda jest dłuższa nie oznacza że jest ona trudniejsza
21 cze 13:45
Mila: Metoda przewidywań: an=A*2n+B*n*2n+C*3n+Dn+E 1) Wyznaczam wsp. D i E Dn+E−7[D*(n−1)+E]+16[D*(n−2)+E]−12[D*(n−3)+E]=n−2 Stąd D*(−2n+11)−2E=n−2 −2D*n+(11D−2E)=n−2
 1 7 
D=−

i E=−

 2 4 
2)
 1 7 
(*) an=A*2n+B*n*2n+C*3n

n−

 2 4 
Korzystam z war. początkowych i wyznaczam wsp. A,B, C
 7 
a0=A+C+(−

=1
 4 
 1 7 
a1=2A+2B+3C−


=1
 2 4 
 7 
a2=4A+8B+9C−1−

=1
 4 
===============
 11 
A+C=

 4 
 13 
2A+2B+3C=

 4 
 15 
4A+8B+9C=

 4 
 7 
A=1, B=−2, C=

 4 
================ 3)
 7 1 7 
an=2n−2n*2n+

*3n

n−

,
 4 2 4 
===========================
24 cze 20:35
Mariusz: an − 7an−1 + 16an−2 − 12an−3 = n − 2 dla n ≥ 3 a0 = a1 = a2 = 1 Rozwiązanie z użyciem funkcji tworzącej już pokazałem Pokażę teraz dość podobny pomysł na rozwiązanie tzn przekształcenie Z Na początek przesuńmy indeksy zadanego ciągu aby wygodniej było zastosować przekształcenie Z an+3 − 7an+2 + 16an+1 − 12an = n + 1 dla n ≥ 0 a0 = a1 = a2 = 1 A(z) = ∑n=−anz−n Tutaj przyjmujemy że wyrazy o ujemnych indeksach są równe zero A(z) = ∑n=0anz−nn=0an+3z−n+∑n=0−7an+2z−n+∑n=016an+1z−n +∑n=0−12anz−n=∑n=0(n+1)z−n z3(∑n=0an+3z−n−3)−7z2(∑n=0an+2z−n−2)+ 16z(∑n=0an+1z−n−1)−12(∑n=0anz−n)=∑n=0(n+1)z−n
 1 1 1 
z3(∑n=0anz−n−1−


)−7z2(∑n=0anz−n−1−

)
 z z2 z 
+16z(∑n=0an+1z−n−1−1)−12(∑n=0anz−n) =
 1 
n=0z−n=

 
 1 
1−

 z 
 
 z 
n=0z−n=

 z−1 
d d z 

(∑n=0z−n) =

(

)
dz dz z−1 
 1*(z−1)−z*1 
n=0−nz−n−1=

 (z−1)2 
 −1 
n=0−nz−n−1=

 (z−1)2 
 −1 
−(∑n=0nz−n−1)=

 (z−1)2 
 1 
n=0nz−n−1=

 (z−1)2 
 z 
n=0nz−n=

 (z−1)2 
 z z 
(z3A(z)−z3−z2−z)−7(z2A(z)−z2−z)+16(zA(z)−z)−12A(z)=

+

 (z−1)2 z−1 
 z(z−1)+z 
A(z)(z3−7z2+16z−12) − (z3−6z2+10z)=

 (z−1)2 
 z2 
A(z)(z3−7z2+16z−12)=(z3−6z2+10z)+

 (z−1)2 
 (z3−6z2+10z)(z−1)2+z2 
A(z)=

 (z3−7z2+16z−12)(z−1)2 
z3−27−7(z2−9)+16z−12+27−63=0 z3−27−7(z2−9)+16z−48=0 (z−3)(z2+3z+9)−7(z−3)(z+3)+16(z−3)=0 (z−3)(z2+3z+9−7z−21+16)=0 (z−3)(z2−4z+4)=0 (z−3)(z−2)2 (z3−6z2+10z)(z2−2z+1)=z5−6z4+10z3−2z4+12z3−20z2+z3−6z2+10z (z3−6z2+10z)(z2−2z+1)=z5−8z4+23z3−26z2+10z
 z5−8z4+23z3−25z2+10z 
A(z)=

 (z−3)(z−2)2(z−1)2 
Teraz odwracamy przekształcenie Tutaj wygodniejsza będzie metoda residuów z = 3 jest pojedynczym biegunem
 z5−8z4+23z3−25z2+10z 
limz→3

zn−1
 (z−2)2(z−1)2 
 z4−8z3+23z2−25z+10 
limz→3

zn
 (z−2)2(z−1)2 
 81−8*27+23*9−25*3+10 
=

3n
 (3−2)2(3−1)2 
 81−216+207−75+10 
=

*3n
 4 
 6−9+10 
=

*3n
 4 
 7 
=

*3n
 4 
z=2 jest podwójnym biegunem
 d(z4−8z3+23z2−25z+10)zn 
limz→2


 dz(z−3)(z−1)2 
d f(z) f'(z)g(z)−f(z)g'(z) 

(

)=

dz g(z) g2(z) 
d f(z) f'(z) f(z)g'(z) 

(

)=


dz g(z) g(z) g2(z) 
 (4z3−24z2+46z−25)zn+n(z4−8z3+23z2−25z+10)zn−1 
limz→2

 (z−3)(z−1)2 
 (3z2−10z+7)(z4−8z3+23z2−25z+10) 
−limz→2

 (z−3)2(z−1)4 
2(32−96+92−25)+n(16−64+92−50+10) 

2n−1
(−1)(1)2 
 (12−20+7)(16−64+92−50+10) 

2n
 (−1)2(1)4 
−(6+n(118−114))2n−1−(−1)(118−114)*2n =−3*2n−2n*2n+4*2n =2n−2n*2n =−(2n−1)*2n z=1 jest podwójnym biegunem
 d (z4−8z3+23z2−25z+10)zn 
limz→1

(

)
 dz (z−3)(z−2)2 
 (4z3−24z2+46z−25)zn+n(z4−8z3+23z2−25z+10)zn−1 
limz→1

 (z−3)(z−2)2 
 (3z2−14z+16)(z4−8z3+23z2−25z+10)zn 
−limz→1

 (z−3)2(z−2)4 
(4−24+46−25)+n(1−8+23−25+10) 

(−2)(−1)2 
 (3−14+16)(1−8+23−25+10) 

 (−2)2(−1)4 
 1 1 
=−

(1+n)−

(5*1)
 2 4 
 1 
=−

(2n+7)
 4 
Ostateczny wynik to suma residuów
 7 1 
an=

*3n−(2n−1)*2n

(2n+7)
 4 4 
24 cze 23:14