| (1+i)n | ||
Oblicz | dla n ∊ ℕ | |
| (1−i)n−2 |
| (1+i)n | (1+i)n | 1+i | |||
= | =( | )n*(1−i)2= | |||
| (1−i)n−2 | (1−i)n*(1−i)−2 | 1−i |
| (1+i)2 | i2+2i+1 | |||
=( | )n*(i−1)2=( | )n*(i−1)2= | ||
| (1+i)(1−i) | −(i2−1) |
| 2i | ||
=( | )n*(i−1)2=in(i2−2i+1)=−2i*in | |
| 2 |
| nπ | nπ | (n−2)π | ||||
U{(√2)n(cos( | )+isin( | ))}{(√2)n−2(cos(− | )+ | |||
| 4 | 4 | 4 |
| (n−2)π | ||
isin(− | ))} | |
| 4 |
| (√2)n | nπ | (n−2)π | nπ | (n−2)π | ||||||
= | (cos( | + | )+isin( | + | )) | |||||
| (√2)n−2 | 4 | 4 | 4 | 4 |
| (n−1)π | (n−1)π | |||
=2(cos( | )+isin( | )) | ||
| 2 | 2 |
Radicis quadratae
Geometra chcąc ścianę wyciągać z kwadratu,
Używa na tę trudność tego aparatu.
Od prawej ręki dzieli po dwa charaktery.
Lewy wydział może mieć jedną albo dwie litery.
Tego ścianę najbliższa za lunetą stawia.
Produkt jej bierze z działu i reście przystawia
Drugi najbliższy wydział duplikuje kwota.
Duple pisze pod nowym podzielnym, by nota
Prawa padła pod lewą wydziału wtórego.
Szuka kwota dalszego, w literach górnego.
On za lupką i duplą ściany wypisuje.
Mnoży przezeń dzielący, produkt odejmuje
Z reśtą łączy dział trzeci, kwota duplikuje.
Całego cztery wiersze bliższe replikuje
Tyle razy, ile jest parzystych wydzielnych
Według geometrycznych reguł nieomelnych.
Reśta cała po ścianie nad linijką stawa.
Dwójściana z jednym, niby frakta, pod nią dawa.
Próba ściany jest pewna, gdy ścianę wprowadzisz
W onęż samę reśt przydasz, a daną wysadzisz.