| 1 | ||
∑n( | )n od n=2 do ∞ | |
| 2 |
| 3 | ||
= | ||
| 2 |
| 1 | 3 | |||
2− | = | , skorzystał z rezultatu Mikołaja Oresme sprzed około 700 lat , który | ||
| 2 | 2 |
| n | ||
∑n=1∞ | =2 | |
| 2n |
| x | ||
∑(n=0 do ∞)nxn= | dla x∊(−1,1) | |
| (1−x)2 |
| 1 | |
=x | |
| 2 |
| x | 1 | 1 | 1 | 1 | |||||||||||||||
= | − | = | * | − | = | ||||||||||||||
| (1−x)2 | 2 | 2 |
| 2 |
| 1 | 3 | |||
=2− | = | |||
| 2 | 2 |
| 1 | 1 | 1 | ||||
S= | + | + | S | |||
| 2 | 4 | 2 |
| 3 | ||
S= | ||
| 2 |