Zadanie z logiki: czy ostateczny wniosek jest poprawny? Vatore: Czy ostateczny wniosek jest poprawny? Jeśli jestem dorosły, to jestem duży i dzielny. Życie jest ciężkie i nikt mnie nie kocha, jeżeli jestem duży i dzielny lub lata mijają. Jeśli jestem duży i dzielny i nikt mnie nie kocha,to jestem dorosły. Jeśli jestem duży i dzielny lub nie mijają lata, to też jestem dorosły. Jeżeli jestem duży i dzielny lub lata mijają, to nikt mnie nie kocha. Lata albo mijają, albo nie. Jeśli jestem duży i dzielny i ktoś mnie kocha, to jestem dorosły. A więc jestem dorosły! Podzieliłem zdania na mniejsze części: p = jestem dorosły q = jestem duży i dzielny r = nikt mnie nie kocha s = lata mijają g = życie jest ciężkie Kolejno zapisałem je w formie logicznej: p => q (g ∧ r) => (q v s) (q ∧ r ) => p (q v ~s) => p (q v s) => r s (albo) ~s (q ∧ ~r) => p Nie wiem w sumie co dalej z tym robić, więc proszę o pomoc

ite😷: Życie jest ciężkie i nikt mnie nie kocha, jeżeli jestem duży i dzielny lub lata mijają. (q ∧ r) ← (q v s) implikacja odwrotna można zapisać w postaci zwykłej implikacji (q v s) → (q ∧ r), będzie łatwiej oceniać wartość logiczną, bo to spójnik częściej używany Lata albo mijają, albo nie. s (albo) ~s alternatywa rozłączna więc trzeba zapisać s⊥∼s

Vatore: W tym momencie ostateczny zapis to: p => q (q v s) => (q ∧ r) (q ∧ r ) => p (q v ~s) => p (q v s) => r s ⊥ ~s (q ∧ ~r) => p Teraz w jaki sposób zabrać się za to, aby udowodnić lub nie, że wniosek z tych wszystkich zdań to p (jestem dorosły)?

ite😷: Wygląda na to (nie mam czasu teraz sprawdzić), że dowód metodą założeniową nie wprost będzie znośny. Jak nie to można próbować metodą skróconą zero−jedynkową, dużo zmiennych i dużo pisania.

ite 😷: Zapisałam q zamiast g, poprawiam zapis pierwszej przesłanki: (q v s) ⇒ (g ∧ r) Dla r=1 q=0 s=1 g=1 p=0 przesłanki są prawdziwe a wniosek fałszywy /p=0/, więc ostateczny wnioskowanie nie jest poprawne.