kombinatoryka salamandra: Sześcioro pasażerów wsiada do tramwaju złożonego z trzech wagonów. Każdy losowo wybiera wagon. Ile jest możliwości, że pasażerowie znajdą się tylko w dwóch wagonach

3 2
	*(26−2)=3*62=186

dobrze?

PW:

	3 2
Tak się nie rozwiązuje zadań kombinatorycznych. Mogę się domyślać, że		to liczba

możliwych wyborów dwóch spośród trzech wagonów, ale co to jest 2⁶−2?

salamandra: no że każdy z pasażerów może wybrać jeden z dwóch wagonów, ale odejmuję sytuację, gdzie weszliby wszyscy do jednego (czyli dwie takie sytuacje)

PW: No tak, ale trzeba to opisać w języku funkcji, trochę bardziej formalnie niż to zrobiłeś przed chwilą. Po prostu − za samo podanie "wzoru" nie dostaniesz punktów, ważne jest podanie modelu matematycznego.

salamandra: Rozumiem, wiadomo, że bym skomentował na maturze, tutaj chodziło mi tylko o potwierdzenie wyniku

wredulus_pospolitus: Albo opisać zdarzenia: A −−− zdarzenie w którym wybieramy losowo dwa wagony, każdy z pasażerów wybiera do którego z nich chce wsiąść B −−− zdarzenie w którym wybieramy losowo dwa wagony, wszyscy pasażerowie wsiadają do jednego z tychże dwóch wagonów C −−− zdarzenie o które chodzi w zadaniu (napisać słownie)

	3 2		3 2		3 2
Wtedy #C = #A − #B =		26 −		*2 =		(26 − 2)

Przy takim rozwiązaniu nikt się przyczepić nie może, bo rozwiązujący przekazał w jaki sposób rozwiązuje powyższy problem.

wredulus_pospolitus: Tak ... to jest dobry wynik. Widzę, że się wprawiłeś.

salamandra: niee, tutaj akurat połowę zrobiliśmy na lekcji i na początku brakowało pomysłów poza "2⁶" jak przestaję filozofować to już idzie lepiej, ale nadal nie czuję, abym umiał to na dobrym poziomie, zawsze jakis warunek pominę

wredulus_pospolitus: Spokojnie −−− przyjdzie z czasem, a jak już to przyjdzie to tak jak Ci wcześniej pisałem −−− zaprocentuje to przy sprawdzaniu 'spójności' pisanych programów.