Wielomiany
Dominik: Niech a będzie liczbą całkowitą. Dla jakich wartości a wielomian x3+3ax2+2ax+a ma pierwiastek
wymierny?
13 sty 22:54
===:
a=0 wtedy x=0
14 sty 13:14
Dominik: A jakiś tok rozwiązania?
14 sty 18:08
salamandra: | p | |
Wielomian ma pierwiastek wymierny, gdy = |
| , gdzie p to podzielnik wyrazu wolnego, a q to |
| q | |
podzielnik współczynnika stojącego przy najwyższej potędze.
W(a) = 0
a
3+3a
3+2a
2+a = 0
4a
3+2a
2+a = 0
a(4a
2+2a+1) = 0
a=0 v 4a
2+2a+1 = 0
4a
2+2a+1= 0
Δ = 4−8< 0
Tylko dla a = 0.
14 sty 20:21
PW: Nie zgadzam się z tym, że
(tylko).
14 sty 20:24
Saizou :
A skąd pewność, że a jest liczbą pierwszą?
Prosty kontrprzykład
V(x)=(x−2)(x−3)=x2−5x+6
V(6)≠0
14 sty 20:25
ABC:
salamandra a gdyby przykładowo a=60 to przecież jest wielu kandydatów na pierwiastki:
1,2,3,4,5,6 itd, nie tylko 60 dla którego ty piszesz warunek
14 sty 20:26
salamandra: No to trochę się zagalopowałem, myślałem, że to takie proste.
14 sty 20:51
salamandra: Racja, ja nie wziąłem pod uwagę podzielnika wyrazu wolnego, tylko wyraz wolny, a wyraz wolny
może mieć dużo podzielników, wybacz Dominik jeśli wprowadziłem Cię w błąd.
14 sty 20:58
Dominik: Luz, nie zdążyłem nawet wejść
14 sty 21:03
Dominik: I jakieś pomysły macie? Może @Mila zerknąłby?
15 sty 17:23
Dominik: anyone?
14 lut 16:28
ABC:
co się tak tego uczepiłeś? diamentowy indeks agh czy co?
14 lut 16:32
Dominik: a tak z czystej ciekawości, zadanko zobaczyłem to zaintrygowało.
16 lut 01:02
Blee:
musimy rozpatrzeć następujące sytuacje:
1)
W(x) = (x−b)(x−c)(x−d) gdzie b ∊ Q
2)
W(x) = (x−b)(x
2 + cx + d) gdzie b ∊ Q
zacznijmy od (2)
− b*d = a −> d musi być wymierną
x(d − bc) = 2ax −> c musi być wymierną
więc mamy układ:
⎧ | −bd = a | |
⎨ | d − bc = 2a |
|
⎩ | −b + c = 3a | |
c = 3a + b −> d − (3a+b)*b = 2a −> −b((3a+b)*b + 2a) = a
| b3 | |
−b((3a+b)*b + 2a) = a −> a = |
| co łatwo pokazać, że jest spełnione |
| −3b2 +2b − 1 | |
jedynie dla a = 0 (aby a należało do całkowitych −−− czyli by licznik był podzielny przez
mianownik)
w (1) podobnie działamy
16 lut 01:17
Blee:
po chwili zastanowienia się −−− nie trzeba patrzeć na (1) sytuację bo jest to tylko szczególny
przypadek drugiej sytuacji.
Więc w sumie −−− to kończy zadanie.
16 lut 01:19
Dominik: dziękuję Panie Blee.
17 lut 21:33