i studiatosh1t: Czy przy udowdanianiu tautologii dla pewnej koniunkcji wystarczy wykazać, że np.tylko lewa strona tej koniunkcji przyjmuje wartość F? Bo wtedy niezależnie od prawej strony cała koniunkcja również przyjmie warotść F i cała formuła nie będzie tautologią.Czy takie rozwiązania przechodzą? Albo zamiast rysować całą tebelkę dla metody 0−1, szukamy tylko wartościowania dla którego lewa strona będzie F

xyz: jesli wykazujesz ze cos jest prawda dla wszystkich elementow to piszesz wszystkie mozliwosci jesli natomiast piszesz ze to nie jest prawda to pokazujesz jeden przypadek ktory pokazuje ze to nie zadziala... i tyle

xyz: a i przy rozpisywaniu dla n−zmiennych polecam zastosowac metode dla pierwszej zmiennej zapisujesz na zmiane 0, 1 dla drugiej zmiennej zapisujesz na zmiane po 2 zera i dwie jedynki dla trzeciej zmiennej na zmiane po 4 zera i 4 jedynki dla czwartej zmiennej na zmiane po 8 zer i 8 jedynek dla n−tej zmiennej zmiane po 2ⁿ⁻¹ zer i 2ⁿ⁻¹ czyli np. dla 3 zmiennych (wierszy bedzie 2³ = 8) p | q | r −−−−−− 0 0 0 1 0 0 0 1 0 1 1 0 0 0 1 1 0 1 0 1 1 1 1 1 w ten sposob nie pominiesz zadnego przypadku

studiatosh1t: I dla takiej tabelki założmy, że chcemy pokazać, że pewna koniunkcja nie jest tautologią i już przy sprawdzaniu przypadku 0 0 0 wychodzi, że któraś część koniunkcji przyjmuje wartość 0 − czy zatem nie jest potrzebne sprawdzanie reszty wartości, bo już jeden przypadek pokazał, że to nie będzie tautologia?