LOGIKA bluee: Zaprzecz zdaniom: A). (3 < 2) (3 + 2 = 5) B).(3 2) (3 + 2 = 5)

bluee: Tak wszędzie jest koniunkcja ⋀.

Jerzy: ∼(A ∧ B) = ∼A ∨ ∼B

bluee: Czyli powinnam zapisać to tak: (3>2)⋀(3+2≠5) (0⋀0)⇔0

bluee:

WhiskeyTaster: Podpunkt (b) jest niezrozumiały. Co do (a), w ogóle nie czytasz, co napisał Jerzy. Koniunkcja jest zamieniana na alternatywę. Dodatkowo źle zaprzeczasz. ~(3 < 2) = (3 ≥ 2), ponieważ "nieprawda, że trzy jest mniejsze od dwóch", więc mamy "trzy jest większe lub równe od dwóch".

bluee: Czytam Po prostu źle zrozumiałam. Powinno być (3>=2)⋁(3+2≠5)

bluee: Chodzi mi o to czy powinnam zapisać w rozwiązaniu koniunkcję i alternatywę

bluee: Co do b). (3>2) ∧(2+3=5)

WhiskeyTaster: Tylko co rozumiesz poprzez zapisanie w rozwiązaniu koniunkcji i alternatywy? Chyba chodzi Ci o to, w jakiej formie to zostawić? W formie zaprzeczenia, nie rozważamy prawdziwości zdań, ponieważ polecenie jest całkiem inne. Zaprzeczasz koniunkcję, dostajesz alternatywę. W podpunkcie (b) robisz analogicznie. Ogółem te zaprzeczenia to prawa De Morgana, jakbyś chciała wiedzieć, czego szukać.