ℯiy − ℯ−iy | ||
sin φ = | . To mi się udało, ponieważ z = a + bi | |
2i |
z − z¬ | 2bi | |||
sin φ = | = | = b = Im z. Okej, spoko, ale ... | ||
2i | 2i |
b | ||
Przecież sin φ to | a nie samo b. | |
|z| |
eit − e−it | ||
sin t = | ||
2i |
eit + e−it | ||
cos t = | ||
2 |
b | ||
sin t = | = b ... bo to oznacza, że |z| = 1, co jest prawdą dla niewielu przypadków | |
|z| |
z | ||
Postać wykładnicza to: z=|z|eit, zatem eit= | . // |eit|=1. | |
|z| |
z−z* | 2bi | |||
Znaczy eit−e−it= | = | dla z=a+bi, z*=a−bi. | ||
|z| | |z| |
5^2 | 52 |
2^{10} | 210 |
a_2 | a2 |
a_{25} | a25 |
p{2} | √2 |
p{81} | √81 |
Kliknij po więcej przykładów | |
---|---|
Twój nick | |