Granica funkcji, oblicz granicę Dominik: Jak to ugryźć?

	x2−1
lim
	x−2

x→2

Blee: granica lewo i prawostronna

Dominik: No ok, ale jak to liczyć? W książce jest tylko odp=4

Blee:

	1
[		] −> + ∞
	0+

	1
[		] −> −∞
	0−

Blee:

	x2 − 4
bzduuura ... chyba że masz
	x−2

Blee: i tak zapewne jest ... więc w tym momencie skorzystaj ze ... WZORU SKRÓCONEGO MNOŻENIA

Mila: Może w liczniku jest : x²−4 ?

Dominik: Na sto procent dobrze dane podałem

Blee: To NA BANK odpowiedź nie zgadza się z tym co napisałeś A miałeś granice jednostronne na wykładach

Dominik: Krysicki i Włodarski wydanie 2012r.

Dominik: Musiało coś być, bo już wchodzimy w pochodne niedługo

Krzysiek60: Podaj nr strony i numer przykladu

Blee: to jest błąd w druku

Blee: zadanie 5.20 ... faktycznie jest x²−1 w liczniku (wydanie 1999r.)

Dominik: str 88 zad 5.20

Blee: strona 88

Dominik: To odpowiedź powinna brzmieć, że granica tej funkcji to +−∞?

mat: rzeczywiscie taki jest przyklad, sprawdzilem

mat: raczej nie ma granicy, bo granice jednostronne są rozne

mat:

	x2−4
ale mysle ze autorowi chodziło o		,,literowka"
	x−2

Krzysiek60: 1991 r ok to samo .

Blee:

	x2 − 4
nie ... przykład powinien być w przykładzie
	x−2

a7: https://www.matematyka.pl/139358.htm

Dominik: A dla przykładu w zadaniu 5.22 korzystam ze wzoru(w liczniku) a³−b³ no i tam po uproszczeniu wychodzi x² + 2x +4 no i pytanie, jak się zorientować, żeby nie wyciągać x² przed nawias? Tu się zorientowałem, bo widziałem odpowiedź, ale chodzi mi o jakąś zasadę..

iteRacj@: zaczynaj od sprawdzania, czy w rozkładzie wielomianu z licznika na czynniki nie występuje nie występuje wyrażenie z mianownika

Dominik: Tak, sprawdziłem, było jedno wyrażenie takie samo więc skróciłem i dalej wyszło to co wyżej

iteRacj@:

	0
po skróceniu nie masz już wyrażenia typu [		], możesz podstawić liczbę 2 do wyrażenia (w
	0

5.22 x→2) i masz policzoną granicę

Dominik: A jeszcze pytanie odnosnie 5.24. Tam w liczniku jest delta i wychodzi mi delta 4, x1=1, x2=3. Jak to podłożyć do całego zadania? Dwa razy robić i za każdym razem inny x?

Krzysiek60: x²−4x+3= (x−1)(x−3) 2x−6= 2(x−3)

Dominik: A łapię, wzór skróconego mnożenia tylko w drugą stronę trzeba przekształcić..

Dominik: a nie, czekaj. Jednak źle kombinuję..

Dominik: Chyba jednak łapię, bo wynik mi dobry wyszedł. Czyli trzeba było deltę policzyć żeby do tych nawiasów wpisać x−1 i x−3?

Krzysiek60: (x−1)(x−3) to postac iloczynowa x²−4x+3

Dominik: Zad 5.26

	x+2		x+2		x+2
x→−2		Mogę to rozpisać tak?		=
	x5+32		x5+25		15(x+2)

Krzysiek60: W zadnym wypadku kolego masz wzor znajdz sobie aⁿ+bⁿ jesli n jest nieparzyste mozesz to zapisac tak x⁵+2⁵= (x+2)(........... ) w nawiasue zostanie ta koncowka Poza tym co CI to da i tak w mianowniku dostaniesz 0

Krzysiek60: x⁵+2⁵=(x+2)(x⁴−x³*2+x²*2²−x*2³+2⁴) uporzadkuj to sobie