zbior pelny
Benny: Jak pokazać, że zbiór {xn} jest pełny w L2[a,b]?
21 paź 22:37
Adamm: Gęsty?
21 paź 22:40
Benny: Pełny. I nie zbiór tylko układ.
21 paź 22:46
Adamm:
Chodzi ci o to czy tworzy bazę Schaudera?
21 paź 22:48
Benny: Nie słyszałem takiego pojęcia jak baza Schaudera. Muszę pokazać, że mój układ jest pełny, żeby
przeprowadzić ortogonalizacje.
21 paź 22:50
Adamm:
dla dowolnej funkcji f∊L2[a, b] istnieje funkcja ciągła g na [a, b], że
||f−g||2<ε
z drugiej strony, dla tej funkcji g, istnieje wielomian h, taki że
||g−h||2<ε
stąd
||f−h||<2ε, czyli dla dowolnej funkcji f z naszego zbioru, możemy ją przybliżać dowolnie
wielomianem, czyli zbiór funkcji postaci xn tworzy układ ortonormalny zupełny w L2[a, b]
21 paź 23:01
Benny: Oj, coś tu chyba nie gra. Ten układ nie jest ortogonalny, a co dopiero ortonormalny.
W definicji układu zupełnego mam coś takiego.
∀f (f,f
n)=0⇒f=0
Czyli w moim przypadku
a∫
bf(t)t
ndt=0 i z tego ma wynikać, że f(t)=0.
| sin(wt−wx) | |
Doszedłem do momentu, że ta całka jest równoważna całce a∫bf(t) |
| dt=0. Czy na |
| t−x | |
tej podstawie można wywnioskować, że f(t)=0?
21 paź 23:06
Benny: Nie zupełnego, a pełnego.
21 paź 23:08
Adamm: fakt, głupoty napisałem
21 paź 23:19
Adamm:
Ale patrz
z racji tego że dowolną funkcję w L2 możemy przybliżać wielomianami, to
dla dowolnego ε>0
||f||22 ≤ ||f−h||22 = ||f||22+||h||22 < ε
⇒
||f||2 = 0
⇒
f = 0 p. w.
21 paź 23:28
Adamm:
tutaj f to dowolna funkcja, a h to wielomian taki, żeby ||f−h||22<ε
21 paź 23:29
Adamm:
tzn. f to funkcja taka żeby (xn, f) = 0, nie dowolna
21 paź 23:29
Benny: Tylko, żeby zachodziła pierwsza równość musi być (f,h)=0
21 paź 23:35
Adam: No przecież tak jest. Iloczyn skalarny jest liniowy
22 paź 07:04
jc: Benny, jak definiujesz układ pełny?
22 paź 08:07
Benny: Mamy układ {fn}, fn∊H
{fn} jest zbiorem pełnym, gdy:
∀f∊H, (f,fn)=0⇒f=0
22 paź 09:02
jc: Otworzyłem książkę Musielaka (wstęp do analizy funkcjonalnej).
Autor taki układ nazywa zupełnym. Twoje zadanie można znaleźć ze wskazówkami na str. 69.
Trochę dużo szczegółów, ale tak jak pisze Adamm korzystamy z możliwości
przybliżania funkcji ciągłych wielomianami oraz wykorzystujemy wielomiany Legendre'a.
22 paź 09:11
Benny: Do wielomianów Legendre'a mam dojść poprzez ortogonalizacje.
22 paź 09:32
Adam:
Benny, zgadzasz się z tym co napisałem 23:28 ?
22 paź 09:36
Benny: No właśnie nie do końca, bo z tego co napisałeś wynika, że f i h są ortogonalne.
22 paź 09:39
Adam:
Ale f jest ortogonalny z dowolną funkcją postaci xn, a co za tym idzie, dowolnym wielomianem
22 paź 09:40
Benny: Racja, po napisaniu posta sobie to uświadomiłem, dzięki
22 paź 09:43
jc: Addam, korzystamy z możliwości przybliżenia funkcji ciągłych wielomianami.
Funkcje z L2 nie muszą być ciągłe, więc konieczny jest jakiś komentarz.
22 paź 09:44
Benny: Tw. Weierstrassa mówi o przybliżaniu funkcji ciągłej. Jak więc będzie w tym wypadku?
22 paź 09:49
Adam:
Tw. Łuzina
Funkcje mierzalne można przybliżać ciągłymi
22 paź 09:56
Benny: Chyba już słyszałem o tym twierdzeniu. Dzięki.
22 paź 09:58
Adam: Proszę
22 paź 10:02
Benny: Coś na temat zastosowania baz wielomianowych/trygonometrycznych możecie powiedzieć?
Wiem, że stosuje się je w teorii obwodów/sygnałów oraz w analizie numerycznej w celu
aproksymacji.
22 paź 11:46