Mariusz:
Można jeszcze innym sposobem
| x−2 | | A | | Bx+C | |
∫ |
| dx = |
| +∫ |
| dx |
| (x−1)(x+2)2 | | x+2 | | (x−1)(x+2) | |
x−2 | | A | | Bx+C | |
| = − |
| + |
| |
(x−1)(x+2)2 | | (x+2)2 | | (x−1)(x+2) | |
x−2 | | −A(x−1)+(Bx+C)(x+2) | |
| = |
| |
(x−1)(x+2)2 | | (x−1)(x+2)2 | |
x−2 = −A(x−1)+(Bx+C)(x+2)
x−2 = −A(x−1)+Bx(x+2)+C(x+2)
x−2 =Bx
2+(−A+2B+C)x+A+2C
B=0
−A+2B+C = 1
A+2C = −2
B=0
−A+C = 1
A+2C = −2
3C = −1
3A = −4
| x−2 | | 4 | 1 | | 1 | | 1 | |
∫ |
| dx =− |
|
| − |
| ∫ |
| dx |
| (x−1)(x+2)2 | | 3 | x+2 | | 3 | | (x−1)(x+2) | |
| x−2 | | 4 | 1 | | 1 | | (x−1)−(x+2) | |
∫ |
| dx =− |
|
| + |
| ∫ |
| dx |
| (x−1)(x+2)2 | | 3 | x+2 | | 9 | | (x−1)(x+2) | |
| x−2 | | 4 | 1 | | 1 | | dx | | dx | |
∫ |
| dx =− |
|
| + |
| (∫ |
| −∫ |
| ) |
| (x−1)(x+2)2 | | 3 | x+2 | | 9 | | x+2 | | x−1 | |
| x−2 | | 4 | 1 | | 1 | | x+2 | |
∫ |
| dx =− |
|
| + |
| ln| |
| |+C |
| (x−1)(x+2)2 | | 3 | x+2 | | 9 | | x−1 | |
Uwagi o tym sposobie
Jeśli masz całkę z funkcji wymiernej właściwej gdzie
mianownik posiada pierwiastki wielokrotne to
| P(x) | | P1(x) | | P2(x) | |
∫ |
| = |
| +∫ |
| dx |
| Q(x) | | Q1(x) | | Q2(x) | |
Mianownik Q
2(x) posiada te same pierwiastki co Q(x)
tyle że są one jednokrotne
Dodatkowo wiemy że
Q(x) = Q
1(x)Q
2(x)
Mianowniki Q
1(x) oraz Q
2(x)
można też znaleźć bez rozkładu mianownika Q(x) na czynniki
obliczając NWD(Q(x),Q'(x)) biorąc reszty z kolejnych dzieleń
Wiedząc że
deg P
1(x) < deg Q
1(x)
oraz
deg P
2(x) < deg Q
2(x)
liczniki P
1(x) oraz P
2(x)
znajdujemy metodą współczynników nieoznaczonych