Promien planety. Pan xxx: Natężenie pola grawitacyjnego na powierzchni planety o masie M wynosi γ. Oblicz R tej planety. Dane: M = 1000kg γ = 2^N_kg

	m3
G=6,67428
	kgs2

	GM
korzystam ze wzoru na natężenie pola grawitacyjnego: γ=
	R2

	m3   6,67428 1000kg   kgs2
2Nkg =
	R2

	m3
R2*2Nkg = 6,67428		1000
	s2

	m3   6,67428   s2
R2 =
	2Nkg

Czy robie to dobrze? Co dalej?

Satan: Źle. A gdzie masz resztę danych? Wątpię, że M = (TYLKO) 1000 kg. Dodatkowo G ≠6, 67..., tylko G ≈ 6, 67 * 10⁻¹¹. Zapomniałeś istotnych elementów jak notacja wykładnicza i przez to Twój promień wychodzi R ≈ √3,335, rozumiesz?

Satan: Dodatkowo zjadłeś masę w liczniku. Mówiąc jak mój fizyk − Twój zapis jest niekonsekwentny i prowadzi do licznych błędów.

Pan xxx: Nie ma reszty danych. Dane, które użyłem są czysto teoretyczne, bo chce się nauczyć rozwiązywać zadań tego typu. Masz racje co do stała grawitacji.

	Nm2
Znalazłem, że G można zapisać również jako: G = 6,67*10−11		, co sprawia, że
	kg2

zadnaie jest łatwiejsze do rozwiązania:

	Nm2   6.67*10−11 *1000kg   kg2
2Nkg =		/*R2 /:2Nkg
	R2

	Nm2   6.67*10−11 *1000   kg2
R2 =
	2Nkg

	6.67*10−11m2 * 1000
R2 =
	2

R = √6.67*10⁻¹¹ * 500 Dobrze?

Pan xxx: R = √6.67*10⁻¹¹*500m

Satan: Nie, nie. Nie "również", tylko tak właśnie ona wygląda Jeśli chciałbyś bez notacji, to musisz wstawić odpowiednią ilość zer na przedzie. I tak, teraz jest dobrze. Dodatkowo istnieje sztuczka pomagająca w obliczeniach. Gdy w notacji wykładniczej masz nieparzystą potęgę, to zabierz jedną dziesiątkę z jakiejś liczby. Np: R = √6.67*10⁻¹¹*500 ⇒ R = √6.67*10{−10}*50 Wtedy z łatwością się pierwiastkuje notację PS − następnym razem większa masa, bo baaaardzo mały wynik wyjdzie

Pan xxx: Super, Dzięki!

Satan: Dodatkowo jak już operujesz na jednostkach, to dobrze jest to robić "poza działaniem". Powiedzmy tak: działanie [ jednostki ]. Zapis jest wtedy zdecydowanie bardziej czytelny i dla Ciebie, i dla sprawdzającego