Obliczyć granice Sandra: lim_x→3 x²+3x−18/x³−27

jc: W czym problem? 9+9−18/27−27=9+9−2/3−27=−9−2/3=−29/3

PW: Wskazówka. Licznik jest równy (x−3)(x+6), a mianownik (x−3)(...)

jc: PW, dlaczego myślisz, że tak? Dlatego, że to typowe zadanie i dlatego, że 3/4 uczestników forum lekceważy nawiasy? Potem zdarzają się takie kwiatki:

	xn		−2n		−1
x=−2,		=		=
	n2n		n2n		n

2n n		2n!		1
	=		=
		n!n!		n!

	√n+1−√n
√n+1−√n=√n+1−√n
	√n+1+√n

(to przynajmniej jest prawdą, choć bez sensu)

	a+b		a   b   k( + )   k   k		a		b
Za to		=		=		+
	k		k		k		k

(też się zgadza, choć bez sensu; tu akurat nawias musi być, bo inaczej nie dałoby się wyciągnąć k przed nawias) No i studenci znają schematy i czasem zdają egzaminy, bywa jednak,

	sin x
że schemat zawodzi limx→1		=1
	x

(nawet nie wiesz, ilu studentów tak napisze). . . .

PW: Ja to wszystko rozumiem. Tym razem domyśliłem się jak powinno brzmieć zadanie, bo podejrzewam, ze niektórzy mają mnie za upierdliwego starca

jc: Sądzę, że większość też ma dosyć mojej walki o równouprawnienie ukośnika. W sumie to dziwne. Przecież to podstawowa sprawa, gdy do rachunków używamy komputera. Nawet w czasach, kiedy mało kto widział komputer, było lepiej z notacją.