Przekształcenia liniowe
ktoś: Znajdź Ker F (jądro?), Im F (obraz), rank F (rząd) oraz zerowość dla podanego przekształcenia
liniowego F: U→V
W oryginale
(Find Ker F, Im F, rank F and nullity F for the following linear mappings F:U→V)
U=V=R , F(x,y,z)=(x+y,x+y,x+2y−z)
12 sty 11:25
ktoś: Czy
ker F rozwiązuje poprzez układ równań ( z definicji ker F = {(x,y,z)∊R3: F(x) = 0} jeśli się
nie mylę)
x + y = 0
x + y = 0
x+2y−z = 0
?
12 sty 11:30
Pytający:
Śmiało możesz tak rozwiązywać.
rank(F)=dim(Im(F)) // wymiar obrazu F
null(F)=dim(Ker(F)) // wymiar jądra F
https://en.wikipedia.org/wiki/Linear_map#Kernel,_image_and_the_rank%E2%80%93nullity_theorem
I zamiast U=V=R miało być chyba U=V=ℛ
3?
Całość można rozwiązać tak: rysujesz macierz [A|B], gdzie A to macierz, której wierszami
(oznaczmy te wiersze A
i) są wektory należące do bazy U, natomiast i−tymi wierszami macierzy
B są wektory F(A
i).
Jako że U=ℛ
3, sprowadza się to do macierzy jednostkowej po lewej i transponowanej macierzy
przekształcenia F po prawej:
1 0 0 | 1 1 1
0 1 0 | 1 1 2
0 0 1 | 0 0 −1
Teraz wystarczy operacjami elementarnymi wyzerować jak najwięcej prawych części wierszy.
I tak kolejno:
w
1+w
3
w
2+2w
3
w
2−w
1
Otrzymujemy:
1 0 1 |
1 1 0
−1 1 1 |
0 0 0
0 0 1 |
0 0 −1
Czyli:
Ker(F)=span((−1,1,1)), dim(Ker(F))=1
Im(F)=span((1,1,0),(0,0,−1)), dim(Im(F))=2
12 sty 14:01
ktoś: Dzięki wielkie. Mógłbyś jeśli potrafisz jeszcze napisać definicję ImF tak, aby nawet kasztan
zrozumiał? Bo nie bardzo rozumiem o co w samym obrazie chodzi.
Z definicji wiem, że to jest: F = { F(x): (x,y,z)∊R3}, ale nie mówi mi ona dużo.
I czy metodę
"Całość można rozwiązać tak: rysujesz macierz [A|B], gdzie A to macierz, której wierszami
(oznaczmy te wiersze Ai) są wektory należące do bazy U, natomiast i−tymi wierszami macierzy
B są wektory F(Ai)."
Można w jakiś prosty sposób wytłumaczyć? Czy po prostu to jest taka formułka?
12 sty 19:21
12 sty 19:38
Adamm: obraz = zbiór wszystkich wartości jakie te funkcja przyjmuje
12 sty 19:40
Pytający:
Skoro działa, to musi dać się wytłumaczyć.
Po lewej masz wektory z bazy U, więc możesz za ich pomocą przedstawić jakikolwiek wektor z U.
Są one oczywiście liniowo niezależne (bo to baza), więc jakimikolwiek działaniami
elementarnymi (na wierszach) ich nie potraktujesz, wciąż będą tworzyć bazę. Po prawej masz te
wektory przekształcone przekształceniem F, dlatego przestrzeń generowana przez te wektory po
prawej jest obrazem F. Przekształcenie jest oczywiście liniowe, więc po tych działaniach
elementarnych na wierszach wciąż po prawej stronie masz wektory będące przekształceniami
wektorów z lewej (przez przekształcenie F). Jak już wyzerujesz któryś wiersz z prawej strony
to znaczy, że F(wektor z lewej)= wektor zerowy. Znaczy się ten wektor z lewej należy do jądra.
Jako że wektory z lewej ciągle tworzą bazę, jądro jest generowane przez te wektory z lewej,
które "przechodzą" na wektor zerowy po prawej. Obraz oczywiście jest generowany przez
niezerowe wektory z prawej.
W zasadzie już na początku możesz napisać obraz jako:
Im(F)=span((1,1,1),(1, 1, 2),(0,0,−1))
i jest to w pełni poprawne. Wymiar obrazu oczywiście nie jest równy 3, bo te 3 podane wektory
nie są liniowo niezależne. Wektory liniowo zależne eliminujesz właśnie tymi operacjami
elementarnymi.
Chyba dosyć łopatologicznie i rozwlekle, może pomoże.
12 sty 21:48
Pytający:
A jeszcze łopatologicznie co to obraz przekształcenia F:U→V? Zbiór wszystkich wektorów z V
takich, że F(jakiś wektor z U)=ten wektor.
Im(F)={v∊V: F(u)=v ⋀ u∊U}
12 sty 21:53
ktoś: "Chyba dosyć łopatologicznie i rozwlekle, może pomoże." Pomogło
Mam 2 pytania
−>Czyli po lewej stronie nie we wszystkich przypadkach będzie macierz jednostkowa,
ale po prostu baza?
−>Czemu z prawej mamy macierz transponowaną?
12 sty 23:33
Pytający:
Tak, po prostu baza, bo rozpina całą przestrzeń U.
Przez macierz przekształcenia mnoży się z lewej strony, a wektory wtedy są kolumnowe:
https://duch.mimuw.edu.pl/~m_korch/pl/8-matrix-of-a-linear-map/
Tu zapisujemy wektory wierszowo, więc siłą rzeczy, gdy U=ℛ
n i po lewej mamy macierz
jednostkową, po prawej będziemy mieli transponowaną macierz przekształcenia F.
Jeśli macierz zapisalibyśmy góra−dół (nie lewo−prawo), to wtedy na dole byłaby nietransponowana
macierz przekształcenia F (i wtedy oczywiście robimy przekształcenia na kolumnach, wektory
generujące obraz odczytujemy z dolnej części, wektory generujące jądro odczytujemy z górnej
części (gdzie dolna wyzerowana)).
13 sty 15:02
ktoś: Powiem szczerze, że dopiero przed chwilą załapałem ten sposób
13 sty 22:26