Macierz Jordana
Benny: Mariusz jak będziesz to się odezwij. Pokaże Ci na przykładzie jak szukać macierzy Jordana,
jeśli nadal chcesz.
10 cze 00:14
Benny:
10 cze 13:08
Mariusz:
Na przykładzie przydałby się jakiś schemat
Przypadek macierzy diagonalizowalnej jest dość łatwy
więc nie trzeba się na nim zbytnio skupiać wystarczy tylko o nim wspomnieć
Korzystacie z tego rozkładu przy rozwiązywaniu układów równań różniczkowych ?
10 cze 17:33
Benny: Nie wiem jak się korzysta do rozwiązywania.
Podaj mi macierz, która nie jest diagonalizowalna.
10 cze 17:51
Mariusz:
0 −1 1
2 −3 1
1 −1 −1
albo taka
1 1 1
2 1 −1
−3 2 4
11 cze 15:49
Benny: No to mamy λ1=λ2=−1, λ3=−2
Dla λ3=−2 szukam wektora własnego
2 −1 1 1 0 0
2 −1 1 −> 0 0 0
1 −1 1 1 −1 1
x=0
x−y+z=0
z=y∊C
czyli mam wektor v1=(0,z,z)
dla λ=−1
1 −1 1 0 0 1
2 −2 1 −> 0 0 −1
1 −1 0 1 −1 0
z=0
z=0
x=y
v2=(x,x,0)
Teraz rozwiązuje (A−λI)v3=v2, gdzie v3 to będzie wektor główny.
1 −1 1 | x 2 −2 1 | x 0 0 0 | 0
2 −2 1 | x −> 2 −2 1 | x −> 0 0 1 | x
1 −1 0 | 0 1 −1 0 | 0 1 −1 0 | 0
z'=x, x'−y'=0
v3=(x', x', x)=x'(1,1,0)+x(0,0,1)
Uzupełniliśmy do 3 wektorów.
Wiemy, że nasza macierz będzie wyglądała tak :
−2 0 0
0 −1 1
0 0 −1
Dla wartości jednokrotnych zawsze będzie klatka 1x1
W drugim przypadku była tylko jedna możliwość klatki tj.
−1 1
0 −1 ponieważ gdyby było 0 nad wartością własną to macierz byłaby diagonalna
Czy chcesz wiedzieć jak szukać bazy i macierzy przejścia?
12 cze 21:19
Mariusz:
Jeszcze jedna macierz
2 −2 −3
2 −3 −6
−1 2 4
Co jeśli zdarzy się że układ (A−λI)v3=v2
będzie sprzeczny albo nie da nam liniowo niezależnego wektora ?
Możesz pokazać jak tego szukaliście
12 cze 22:01
14 cze 09:47
Benny: O programowanie lepiej mnie nie pytaj
w(λ)=−(λ−1)
3
1 −2 −3
2 −4 −6
−1 2 3
x=2y+3z, y∊C, z∊C
v=[2y+3z y z]=y[2 1 0]+z[3 0 1]
Dwie klatki wymiaru co najmniej 1
1 −2 −3 | 2y+3z 1 −2 −3 | 2y+3z
2 −4 −6 | y 0 0 0 | y+2z y=−2z
−1 2 3 | z 0 0 0 | 2y+4z
x'=2y'+3z'−z, y',z'∊C
v=y'[2 1 0]+z'[3 0 1]−z[1 0 0]
J=1 0 0
0 1 1
0 0 1
Jeśli chcesz znaleźć bazę Jordana B=(b1,b2,b3)
to zauważ, że f(b1)=b1, f(b2)=b2, f(b3)=b2+b3, przyjmij, że b3 to ostatni wektor dołączony
tj.(1,0,0), b1 jest dowolnym wektorem własnym
17 cze 22:49