Wielomian interpolacyjny metodą Lagrange'a czil: Mam napisać program znajdujący wielomian interpolacyjny metodą Lagrange'a. Czy współczynniki równania np. (x − 2)(x − 3)(x − 4) można obliczyć inną metodą niż wymnażanie po kolei?

Adamm: wzory Viete'a ?

czil: Stopień wielomianu większy od 2

Adamm: przecież wzory Viete'a są dla wielomianów dowolnego stopnia

czil: Oraz te wartości w równaniu np 2, to nie są miejsca zerowe.

Adamm: w równaniu? i to na pewno są miejsca zerowe, po to jest tkzw. postać iloczynowa wielomianu

Adamm: napisz porządnie co chcesz napisać można pomyśleć że wcale nie chcesz tej pomocy

czil: Te wartości są przypadkowe (punkty pomiarowe), znajdujące się na interpolacji.

Adamm: no to co z tego?

czil: No to, że to nie są miejsca zerowe i nie mają sensu we wzorach Viete'a.

czil: Tak mi się wydaje, może się mylę.

Adamm: W(x)=(x − 2)(x − 3)(x − 4)+1 2, 3, 4 to nie są miejsca zerowe W(x) nie znaczy to że nie można tu użyć wzorów Viete'a by otrzymać postać ogólną rozumiesz?

czil: Wiesz jak wygląda i rozumiesz wzór interpolacyjny Lagrange'a?

Adamm: ty widocznie nie

Adamm: nie mam zamiaru więcej pisać bo się tylko denerwuję, a do ciebie nic nie dociera

czil: Ok policzyłem sobie i miałeś racje.

czil: A może coś z macierzami dałoby radę?