?
rzed zatkaniem pipety ciśnienie powietrza działające na rtęć w pipecie i naczyniu
były równe, dlatego poziom rtęci w naczyniu był równy poziomowi w pipecie.
Po zatkaniu korkiem ciśnienie powietrza działające od zewnątrz równoważy ciśnienie
hydrostatyczne rtęci oraz ciśnienie powietrza w pipecie, które wskutek wypłynięcia części
rtęci zmniejszyło się (wytworzyło się podciśnienie) Ciśnienie rtęci wynika z jej wysokości h i
ciężaru właściwego d:
p=h*d=h*ρg
gdzie
ρ=13,6 g/cm³=13,6*10⁻³kg/(10m3) = 13,6*103 kg/m3 − gęstość rtęci,
g=9,81 m/s2 − przyśpieszenie ziemskie
Oznaczmy:
x− wysokość rtęci, która wypłynęła
L−h = 240−100=140mm wysokość powietrza przed zatkaniem i wyjęciem pipety
L−h+x=140+x wysokość powietrza po zatkaniu i wyjęciu pipety
h−x wysokość pozostałej rtęci
Ciśnienie atmosferyczne najlepiej jest zamienić na ciśnienie słupa rtęci:
100 000Pa = H*13,6*103 kg/m3*9,81 m/s2
H≈750 mm, czyli P1=750 mm Hg − ciśnienie powietrza.
Załóżmy, że powietrze w pipecie rozprężało się w sposób izotermiczny, tak jak w przemianie
izotermicznej gazu tzn. tyle razy zmalało ciśnienie, ile razy zwiększyła się objętość:
| p1 | V2 | ||
= | |||
| p2 | V1 |
| (−790+825) | ||
x= | ||
| 2 |