Jack:
Pokaze jeden przyklad.
najpierw zalozenie co do samego pierwiastka (istnieja pierwiastki z liczb ≥ 0)
| 3 | | √3 | | √3 | |
2x2 − 3 ≥ 0 −−−−−> x2 ≥ |
| −−−−> x ≥ |
| i x ≤ − |
| |
| 2 | | √2 | | √2 | |
| √3 | | √3 | |
czyli x ∊ (−∞ ; − |
| > U < |
| ; ∞ ) |
| √2 | | √2 | |
h(x) =arccos
√2x2−3
wiemy, ze D
arccosx = <−1;1>
zatem
−1 ≤
√2x2−3 ≤ 1
z tego mamy
−1 ≤
√2x2−3 i
√2x2−3 ≤ 1
najpierw −1 ≤
√2x2−3
jest to nierownosc oczywista gdyz pierwiastek z czegokolwiek jest ≥ 0 natomiast −1 jest < 0,
a liczba ujemna jest zawsze mniejsza od liczba nieujemnej, czyli spelniona dla kazdego iksa
ktory nalezy do dziedziny, mamy wiec spelniona nierownosc dla
| √3 | | √3 | |
x ∊ (−∞ ; − |
| > U < |
| ; ∞ ) |
| √2 | | √2 | |
teraz drugi przypadek (a na koniec bierzemy czesc wspolna wszystkiego)
√2x2−3 ≤ 1
obie strony nieujemne wiec podnosimy do kwadratu.
2x
2 − 3 ≤ 1 −−−−> 2x
2 ≤ 4 −−−−> x
2 − 2 ≤0 −−−−> (x−
√2)(x+
√2) ≤ 0
x ∊ <−
√2 ;
√2>
czesc wspolna obu przedzialow to odp. zatem
| √3 | | √3 | |
x ∊ <−√2 ; − |
| > U < |
| ; √2> |
| √2 | | √2 | |
i to jest nasza dziedzina.
teraz funkcja odwrotna, mamy , ze y = arccos
√2x2−3
Z def. cyklometrycznych :
arccos
√2x2−3 = y ⇔ cos y =
√2x2−3
dobra, teraz skoro cos y =
√2x2−3, a pierwiastek
daje nam jedynie wartosci ≥0 to cos α rozpatrujemy ≥ 0
zatem mozemy podniesc do kwadratu.
| cos2y + 3 | |
cos2y = 2x2 − 3 −−−−>>> x2 = |
| |
| 2 | |
| cos2y + 3 | | cos2y + 3 | |
x = √ |
| lub x = − √ |
| |
| 2 | | 2 | |
no i teraz zamieniajac iks z igrek no to mamy rownania funkcji odwrotnych
| cos2x + 3 | | cos2x + 3 | |
y = √ |
| lub y = − √ |
| |
| 2 | | 2 | |
Troche rozpisywania jest takze powodzenia !