matematykaszkolna.pl
Indukcja DanielD: Przy którymkolwiek zadaniu pomoc mile widziana emotka 1.Wykaż, że n prostych przecina się na płaszczyźnie w co najwyżej n(n−1)2 punktach. 2.Udowodnij, ,ze jeśli wyrazy ciągu spełniają warunki a0 = 2, a1 = 3 i an+1 = 3an − 2an−1 dla n≥1,to an=2n+1
10 paź 00:12
PW: Nie jest to indukcyjny dowód, ale z łatwością można go przerobić na taki. (1) Bierzemy dowolne dwie proste. Jeżeli nie są równoległe, to mają dokładnie 1 punkt wspólny. (2) Bierzemy trzecią prostą. Jeżeli nie jest równoległa do żadnej prostej z poprzedniego punktu, to ma z nimi dokładnie 2 punkty wspólne ( o ile nie "trafi" w poprzedni punkt wspólny). (3) Bierzemy czwartą prostą. Jeżeli nie jest równoległa do żadnej z 3 prostych z poprzednich punktów, to ma z nimi dokładnie 3 punkty wspólne (o ile nie trafi w żaden z poprzednich punktów wspólnych). ...... (n) Bierzemy n−tą prostą. Jeżeli nie jest równoległa do żadnej z (n−1) prostych rozpatrywanych wcześniej, to ma z nimi (n−1) punktów wspólnych (o ile nie trafi w żaden z poprzednich punktów wspólnych). Razem punktów wspólnych może być co najwyżej
 1 + n − 1 n(n−1) 
1 + 2 + 3 + ... + n−1 =

(n−1) =

 2 2 
(wzór na sumę (n−1) początkowych liczb naturalnych). Uwaga. W rozumowaniu zakładamy, że określenie "n prostych" oznacza "n parami różnychprostych" − żadne dwie nie pokrywają się, gdyż wtedy byłoby nieskończenie wiele punktów wspólnych.
10 paź 10:32
PW: 2. Podaną zależność przekształcić do postaci (1) an+1 − an = 2(an − an−1) i "na palcach": dla n = 1 jest a2 − a1 = 2(a1 − a0) = 2(3 − 2) = 2, a więc a2 − 3 = 2 a2 = 2 + 3 = 22 + 1 dla n = 2 jest a3 − a2 = 2(a2 − a1) = 2(22+1 − 3), a więc a3 = 22+1 + 23 − 4 = 23 + 1. Dalej szkoda się tak bawić, to tylko dla pokazania skuteczności wzoru (1). Zastosować zasadę indukcji albo funkcję tworzącą.
10 paź 12:06