zespolone - postać wykładnicza Radzioo: z(sprzężone)=z(sprzężone)⁷ re^iμ=r⁷e^−7iμ r=r⁷ r=0 ∨ r=1 jak obliczyć μ?

Benny: φ=−7φ+2kπ

Radzioo: zabrakło mi 2kπ Skąd wiadomo kiedy i po której stronie dopisywać 2kπ?

Radzioo: W pierwszej części powinno być re^−iμ, co nie zmienia faktu, że nadal nie wiem kiedy 2kπ dopisywać

Radzioo: Jeszcze jeden przykład, który nie do końca rozumiem. http://www.wolframalpha.com/input/?i=conjugate%28z%29*z^4%3D-32 r⁵=−32 i nie wiem czy tutaj mogę po prostu obliczyć, że jest to −2, ale chyba tak, bo jeszcze nie ma założeń, że r>=0 tyle, że potem przekształcając z postaci wykładniczej na trygonometryczną, a potem algebraiczną mam problem z tą dwójką, bo wtedy jest modułem, czyli na pewno jest dodatnia, a wtedy dostaje inne znaki w rozwiązaniu

PW: z⁵ = −32 najskuteczniej rozwiążesz dzieląc obie strony przez −32:

	z
(		)5 = 1
	−2

	z
− liczba		ma być jednym z pierwiastków piątego stopnia z 1 (a te umiemy obliczyć).
	−2

Radzioo: Umiemy, ale z pierwiastka piątego stopnia nie będzie żadnych ładnych kątów. Ma to być część

	r
rzeczywista, czyli praktycznie zostanie tylko		=1 r=−2 i jestem w punkcie wyjścia.
	−2

PW: Myślę, że rzeczywistość nie składa się wyłącznie z "ładnych" przedmiotów. Czy np. liczba cos13° + i sin13° jest "brzydsza" niż cos30° + i sin30°? To tak jakbyś po rozwiązaniu równania rzeczywistego wpadał w panikę, że x = √3−7. Po to jest postać trygonometryczna, żeby w łatwy sposób zapisać "brzydkie" rozwiązania.