Kolejna granica
Przemysław: Proszę o sprawdzenie.
szukam granicy:
| 1 | |
cos2(π(√n2+n))=cos2(πn*√1+ |
| ) |
| n | |
| 1 | |
cos(πn*√1+ |
| )→cos(πn) <−−− to jest równe 1 albo −1 |
| n | |
po podniesieniu do kwadratu 1
1=1, (−1)
2=1, więc:
11 lis 23:17
Godzio:
Przechodząc do granicy nie możesz rozbijać na dwa przejścia graniczne,
granica cos(πn
√1 + 1/n) nie istnieje, rozumowanie prawie poprawne.
Przy takich funkcjach stosuje się taki trik:
Małe przekształcenie:
| 1 | | 1 | | 1 | | 1 | |
cos2x = |
| (2cos2x − 1) + |
| = |
| cos2x + |
| |
| 2 | | 2 | | 2 | | 2 | |
oraz
cosx = cos(x − 2nπ)
Mamy zatem:
1 | | 1 | |
| cos(2π√n2 + n − 2nπ) + |
| = |
2 | | 2 | |
| 1 | | 4π2n2 + 4πn − 4n2π2 | | 1 | |
= |
| cos |
| + |
| = |
| 2 | | 2π√n2 + n + 2nπ | | 2 | |
| 1 | | 4πn | | 1 | | 1 | | 1 | |
= |
| cos |
| + |
| → |
| * cos0 + |
| = 1 |
| 2 | | 2π√n2 + n + 2nπ | | 2 | | 2 | | 2 | |
12 lis 00:18
Godzio:
Jeżeli koniecznie chcesz tak jak Ty robiłeś, to musiałbyś rozbić na dwa przypadki, n − parzyste
i n − nieparzyste, pokazać dla każdego z nich, że granica jest 1, wówczas mamy, że granica
całego ciągu jest również 1
12 lis 00:19
Przemysław: Dziękuję!
12 lis 11:35