===:
... a zabawię się
− wspólna oś symetrii x=−2
− g(x) ma minimum ... ze wspólnej części zbiorów wartości wynika, że ma min=−4,5
−4,5=2−4+2+m ⇒ m=−4,5
| 1 | |
ostatecznie g(x)= |
| x2+2x−2,5 |
| 2 | |
x
1=−5 (a
x) x
2=1 (b
x)
− zatem f(x) ma max=−2
− na Oy szukamy punktu C takiego aby trójkąt ABC miał pole równe 18 ⇒ y
c=−6
(to, że znajdujemy go poniżej osi Ox jest oczywiste)
− znamy więc już postać kanoniczną f(x)
f(x)=a(x+2)
2−2 a z niej f(0)=4a−2 −6=4a−2 a=−1
f(x)=−x
2−4x−4−2 f(x)=−x
2−4x−6 i stąd : a=−1 b=−4 c=−6