Fizyka Lukas: Qulka wzywam Cię !

Lukas: Prędkość własna łódki wynosi v₁, a prędkość nurtu rzeki o szerokości d i równoległych brzegach wynosi v₂. Jaki jest najkrótszy czas, w którym łódka (poruszająca się ruchem jednostajnym prostoliniowym) przepłynie w poprzek rzeki? Mogę prosić o pomoc w zrozumieniu+rysunek ? Wiem, że późna pora ale próbuje zrozumieć tą fizykę

Qulka: jestem

Lukas: Pomożesz studenciakowi ?

Qulka: podejrzewam że najkrótszy będzie jak popłynie prostopadle

Qulka: ale jeszcze chwilę podumam

Braun: Twierdzenie Pitagorosa załatwi sprawę.

Jacek: Moim zdaniem v₁ prostopadłe do v₂. Liczy się składowa prędkości zgodna z kierunkiem "szerokości"

Qulka: nie.. chyba jednak ona ma popłynąć prostopadle bo to co ją zniesie to i tak w tym czasie co porusza się do przodu

Qulka: też właśnie zauważyłam że czas znoszenia to czas płynięcia do przodu więc nie wpływa

Lukas: ?

Qulka: najszybciej będzie jak v1 jest prostopadle do brzegu wtedy cała prędkość idzie na posuwanie łódki do przodu bo i tak to co go zniesie nie zabiera ani nie dodaje mu czasu

Qulka: dopiero jak w poleceniu jest że ma dopłynąć dokładnie naprzeciwko to wtedy kosztem czasu trzeba płynąć skosem

Lukas: Ok, a jak teraz to policzyć ?

Qulka: t=d/v1

Lukas: A z czego to wynika ?

Qulka: bo v=s/t więc t=s/v

Qulka: a tu do przodu (czyli wzdłuż d ) porusza się z prędkością v1

Lukas: dziękuję.

b.: Qulka: jest napisane, w poprzek to właśnie znaczy prostopadle: http://sjp.pwn.pl/sjp/w_poprzek_I;2537672

Jacek: To jest pytanie do tego co wymyślił zadanie, co miał na myśli. "w poprzek rzeki", może powinno być w poprzek brzegów rzeki. Wystarczy zmienić układ odniesienia na poruszający się zgodnie z nurtem rzeki i już łódka płynie po linii prostej, czyli prostopadle do rzeki

b.: Zgadza sie, jest troche nieprecyzyjnie, to jest problem, czy ułożyć zadanie precyzyjnie kosztem komplikacji treści (,,w poprzek brzegów rzeki''?), czy mniej precyzyjnie licząc na to, że rozwiązujący wykaże dobrą wolę i domyśli się, czego trzeba Sprawę komplikuje dodatkowo to, że bywają zadania układane specjalnie po to, żeby ,,zmylić przeciwnika'', który domyśli się czegoś, czego nie było w zadaniu −− i wówczas zostanie to uznane za błąd

Qulka: to jeśli pierwszego rysunku to

	d
t=
	√v12 − v22