PW: Jest sobie zwykła przestrzeń (Ω,P) − na zbiorze wszystkich możliwych dwuelementowych podzbiorów
zbioru 9−elementowego określono prawdopodobieństwo P na zasadzie klasycznej definicji
| | | |
prawdopodobieństwa. |Ω| = | = 36. Każde zdarzenie elementarne ma więc jednakowe |
| | |
| | 1 | |
prawdopodobieństwo p = |
| . |
| | 36 | |
Przychodzi wielbiciel białego i mówi:
− Co tak się będziemy pieścić, mnie interesuje tylko, czy w pojedynczym losowaniu są kule białe
i ile.
Tym samym tworzy nową przestrzeń (Ω
1, P
1), w której są tylko 3 możliwe zdarzenia:
Ω
1 = {0, 1, 2}
(wylosowano same czarne, jedną białą lub 2 białe). Inaczej o tym mówią: tworzy zmienną losową X
o wartościach 0, 1 lub 2. W tej nowej przestrzeni prawdopodobieństwa zdarzeń 0, 1 i 2 muszą
oczywiście zależeć od tego, co działo się w poprzedniej przestrzeni. Odpowiedzi na pytania ile
wynoszą prawdopodobieństwa P
1(0), P
1(1) i P
1(2) to inaczej odpowiedzi na pytania "z jakim
prawdopodobieństwem zmienna losowa X przyjmuje wartości 0, 1, 2". Zapisuje się to jako
P(X = 0), P(X = 1), P(X = 2).
Nowa jakość takiego spojrzenia polega na tym, że uprawiamy teraz prawdopodobieństwo na zbiorze
złożonym z liczb − oderwaliśmy się od kul, krzeseł, kostek czy innych gadżetów. Mamy funkcję X
− zmienną losową o wartościach rzeczywistych (w tym wypadku są to trzy wartości: 0, 1 i 2).
Jest ona określona na pewnych podzbiorach zbioru Ω. Na przykład
X({{b
1,b
2}, {b
1, b
3}, {b
2,b
3}} = 2,
co opowiada się słowami "zmienna losowa X przyjmuje wartość 2 na zbiorze o prawdopodobieństwie
| | 3 | | 3 | |
|
| " lub zapisuje jako P(X=2) = |
| . W ten sposób zmienna losowa kojarzy ze sobą |
| | 36 | | 36 | |
| | 3 | |
dwie liczby − wartość zmiennej losowej 2 i liczbę (prawdopodobieństwo) |
| . Wszystkie |
| | 36 | |
takie pary
(x
j, p
j)
to wykres (można to pokazać w układzie współrzędnych), zwany rozkładem zmiennej losowej X.
Spróbuj samodzielnie napisać i narysować w układzie współrzędnych rozkład zmiennej losowe z
tego zadania.