ddd
sss: Triki matematyczne.
Jakie znacie ?
18 lip 23:01
Maslanek: 1+1=2. Przydatne
18 lip 23:02
asdf:
(a−b)
2 = (b−a)
2
fajne nie?
18 lip 23:12
Eta:
(a+b)2=(−a−b)2
18 lip 23:13
Eta:
1*9+2= 11 (dwie jedynki)
12*9+3=111
123*9+4=1111
1234*9+5=11111
12345*9+6=111111
...................
123456789*9+10=dziesięć jedynek
18 lip 23:36
ae: Mnożenie liczb przez 100001.
19 lip 00:11
Eta:
np:
315*100001=31500315
19 lip 00:19
Piotr 10: Fajny jest trik w liczach zespolonych:
√3+4i = ?
z = √3+4i
z = x +yi
x +yi = √3+4i (.. ) 2
x2 + 2xyi − y2 = 3 + 4 i
10 x2 − y2 = 3
20 2xy = 4
I teraz zamiast tworzyć równania dwukwadratowe, podstawienie x za y itd i liczyć to nie wiadomo
ile , tworzę 3 dodatkowe równanie prawdziwe:
30 x2 + y2 = √32+42
I teraz szybko wyznaczam sobie iksa
x2 − y2 = 3
x2 + y2 = 5
2x2 = 8
x2=4
itd..
19 lip 00:24
asdf:
19 lip 00:44
AS:
| | a + b | | a − b | |
a*b = ( |
| )2 − ( |
| )2 |
| | 2 | | 2 | |
19 lip 10:17
pigor: ..., no to ...

: trik, nie trik
| | f(x)+f(−x) | | f(x)−f(−x) | |
tylko prawda f(x)= |
| + |
| |
| | 2 | | 2 | |
19 lip 10:56
pigor: ..., a tak naprawdę , to zapewne
chodzi o sofizmaty matematyczne ...
19 lip 10:58
Mila:
Zgaduję:
√3+4i=(2+i) lub √3+4i=−2−i
spr.
(2+i)2=4+4i−1=3+4i
(−2−i)2=4+4i−1=3+4i
19 lip 22:56
baca:
152 = {1*2 z dopisaniem 52| = 225
252 = {2*3 z dopisanie, 52} = 625
352 = {3*4 z dopisaniem 52} = 1225
452 = {4*5 z dopisaniem 52} = 2025
552 = {5*6 z dopisaniem 52} = 3025
itd
19 lip 23:41
baca:
1012 = {100 + 1 z dopisaniem (01)2} = 10201 {(01)2 = 01}
1022 = {102 + 2 z dopisaniem (02)2} = 10404
1032 = {103 + 3 z dopisanie, (03)2} = 10609
1042 = {104 + 4 z dopisaniem (04)2} = 10816
.....
1132 = {113 + 13 z dopisaniem (13)2} = 126 + (1)69 = 12769
1142 = {114 + 14 z dopisaniem (14)2} = 128 + (1)96 = 12996
19 lip 23:48
baca:
992 = {99 − 1 z dopisaniem (01)2} = 9801
982 = {98 − 2 z dopisaniem (02)2} = 9604
972 = {97 − 3 z dopisaniem (03)2} = 9409
962 = {96 − 4 z dopisaniem (04)2} = 9216
952 = {95 − 5 z dopisaniem (05)2} = 9025 albo 9*10 z dopisaniem 52, czyli 9025
942 = {94 − 6 z dopisaniem (06)2} = 8836
......
872 = {87 − 13 z dopisaniem (13)2} = 74 z dopisaniem (1)69 = 7569
19 lip 23:55
baca:
To nie wszystko, jest jeszcze wiele innych takich ułatwień rachunkowych
19 lip 23:56
Eta:
20 lip 00:00
baca:
97 * 92 = {od 97 do 100 jest 3 i 92 − 3 = 89 albo od 92 do 100 jest 8 i 97 − 8 = 89, wynik
zawsze jest ten sam} = 89 i dopisujemy 3*8 otrzymując 8924
87 * 94 = {87 − 06 = 81 albo 94 − 13 = 81 i dopisujemy 13*6} = 8178
20 lip 00:08
diana7: | | 1 | |
x3+y3+z3−3xyz= |
| (x+y−z)((x−y) 2+(y−z) 2+(z−x) 2)  |
| | 2 | |
20 lip 01:29
Gustlik: Ciąg arytmetyczny dany wzorem postaci an=an+b, wtedy r=a, np. dla ciągu an=3n+5 r=3, można
szybko odczytać różnicę. Jest ona zawsze równa współczynnikowi kierunkowemu prostej y=ax+b, w
której zawiera się wykres danego ciągu.
20 lip 01:42
Gustlik: Wartość bezwzględna: |a−b|=|b−a|. Można w równaniach i nierównościach zamieniać wyrażenie typu
|2−x|=|x−2|, bo o wiele prościej się rozwiązuje, gdy x stoi na początku, a nie na końcu.
20 lip 01:44
Gustlik: Pierwiastkowanie liczb typu a±b
√c
| | √a+x | | √a−x | |
√a±b√c= |
| ± |
| , gdzie x=√a2−(b√c)2. |
| | √2 | | √2 | |
Najpierw obliczamy x, a potem "właściwy" pierwiastek.
Nie trzeba wymyślać i wyszukiwać liczb pasujących do wzoru skróconego mnożenia, żeby to
obliczyć.
20 lip 01:53
20 lip 01:56
Gustlik: Równanie okręgu postaci x
2+y
2+Ax+By+C=0:
Współrzędne środka:
Promień
r=
√a2+b2−C, gdzie a
2+b
2−C>0
20 lip 01:59
Gustlik:

Graficzna metoda wykonywania działań na zbiorach i zdarzeniach oraz obliczania
prawdopodobieństwa z jego własności, bez konieczności pamiętania wzorów. Nanosimy w
odpowiednie miejsce wartości prawdopodobieństw podane w zadaniu, a resztę liczymy z rysunku,
np. P(A\B)=P(A)−P(A∩B) itp. Należy pamiętać, że cały prostokąt to Ω, czyli jego
prawdopodobieństwo, a więc długość = 1.
20 lip 02:15
Gustlik: Obliczanie współczynnika kierunkowego prostej ze współrzędnych wektora leżącego lub
równoległego do tej prostej:
| | uy | |
u→[ux, uy] ⇒ a= |
| , gdy ux≠0. |
| | ux | |
Gdy u
x=0, mamy prostą pionową typu x=c.
Ułatwia to wyznaczanie równania prostej przechodzącej przez 2 dane punkty A i B.
Wyznaczamy współrzędne wektora AB
→=[x
B−x
A, y
B−y
A]=[u
x, u
y], to będzie ten nasz wektor
u
→, a potem współczynnik kierunkowy wzorem jak powyżej. Obliczony współczynnik kierunkowy
podstawiamy do równania prostej y=ax+b (np. jeżeli a=2, to mamy y=2x+b) i do tak wyznaczonego
równania podstawiamy współrzędne jednego z punktów A lub B do wyboru − najlepiej wybrać
te"wygodniejsze" do obliczeń, np. tam, gdzie nie ma ułamków albo liczb ujemnych itp. I liczymy
b.
Np:
A=(3, 4)
B=(5, 8)
AB
→=[5−3, 8−4]=[2, 4]
Funkcja liniowa ma równanie y=2x+b
Wstawiamy współrzędne np. A:
4=2*3+b
4=6+b
b=−2
Równanie prostej y=2x−2
20 lip 02:51
Gustlik: Obliczanie długości odcinka (odległości punktów) za pomocą wektorów:
|u→|=√ux2+usup>2
Np. dla przykładu powyżej A=(3, 4), B=(5, 8):
Najpierw liczymy współrzędne wektora AB→ jak powyżej, a potem jego długość:
|AB→|=√22+42=√4+16=√20=2√5
Ta długość jest równocześnie długością odcinka AB i odległością tych punktów. I nie trzeba
używać tasiemcowego i niezbyt wygodnego wzoru |AB|=√(xB−xA)2+(yB−yA)2.
20 lip 02:56
20 lip 02:58
Gustlik: Długość wektora |u→|=√ux2+uy2, coś musiałem źle wcisnąć.
20 lip 03:00
Gustlik: Sprowadzanie funkcji homograficznej z postaci ogólnej do kanonicznej metodą dzielenia
wielomianów:
Np.
Ułamek to dzielenie, dzielę licznik przez mianownik jak wielomiany:
2
−−−−−−−−−−−−−−−−−−
(2x+3):(x−1)
−2x+2
−−−−−−−−−−−−
5
Resztę z dzielenia wpisuję nad dzielnik (czyli mianownik) i do tego dodaję wynik dzielenia:
I nie trzeba kombinować, co tu dodać sztucznie w liczniku, a potem odjąć, żeby rozbić na dwa
ułamki i skrócić. To wyjdzie samo z dzielenia.
| | 5 | |
Mam p=1, q=2, zatem mam funkcję y= |
| przesuniętą o wektor u→=[1, 2] |
| | x | |
Przypomina to wyłączanie całości z ułamków niewłaściwych:
9
−−−−−
47 : 5
−45
−−−−−−
2
20 lip 03:09
Gustlik: | | −b | |
"Bezdeltowy" sposób obliczania q w funkcji kwadratowej: q=f(p), gdzie p= |
| . Czasami jest |
| | 2a | |
| | −Δ | |
on szybszy od standardowego q= |
| . Obliczamy p, a potem wstawiamy wartość p za x do |
| | 4a | |
wzoru funkcji. Jest to logiczne, ponieważ wierzchołek paraboli jest punktem lezącym na niej, a
więc jego współrzędne, podobnie jak współrzędne kazdego punktu leżącego na paraboli muszą
spełniać warunek wynikający z równania paraboli: (x, f(x)). Dla wierzchołka będzie to zatem
(p, f(p)). Niestety ten sposób obliczania q na ogół nie jest pokazywany w szkołach, a jest
bardzo przydatny, zwłaszcza przy obliczaniu współrzędnych wierzchołka niezupełnych funkcji
kwadratowych typu f(x)ax
2+bx, f(x)=ax
2+c. Przydaje się on również przy sprowadzaniu funkcji
z postaci iloczynowej do kanonicznej.
Gdy znamy miejsca zerowe funkcji, to p mozemy obliczyć jako srednią arytmetyczną miejsc
zerowych:
| | x1+x2 | |
p= |
| , bo wierzchołek leży "pośrodku" miejsc zerowych na osi symetrii, |
| | 2 | |
a q − sposobem "bezdeltowym" q=f(p) i mamy zadanie zrobione szybciej.
Np.
y=2(x−3)(x+5)
Odczytujemy miejsca zerowe: x
1=3, x
2=−5
q=f(−1)=2*(−1−3)(−1+5)=2*(−4)*4=−32
Zatem wierzchołem paraboli W=(−1, −32), a postać kanoniczna y=a(x−p)
2+q, czyli y=2(x+1)
2−32.
20 lip 03:23
asdf:

uzywajac pochodnych, proste wyprowadzenie argumentu p:
gdy pochodna = 0 (kat nachylenia stycznej y = ax + b do osi OX), w tym miejscu jest
wierzcholek:
postac funkcji kwadratowej:
f(x) = ax
2 + bx + c, gdzie a ≠ 0 (prosta definicja wielomianu 2 stopnia)
f'(x) = 2ax
2 + b
2ax + b = 0
2ax = −b
20 lip 07:35
asdf: wyprowadzenie q:
| | −b | | −b | | −b | | ab2 | | b2 | |
f(p) = f( |
| ) = a*( |
| )2 + b* |
| + c = |
| − |
| + c = |
| | 2a | | 2a | | 2a | | 4a2 | | 2a | |
| b2 | | b2 | | b2 − 2b2 | | −b2 | |
| − |
| + c = |
| + c = |
| + c |
| 4a | | 2a | | 4a | | 4a | |
i proste wyprowadzenie:
Δ = b
2 − 4ac
−Δ = −b
2 + 4ac
| −Δ | | −b2 | |
| = |
| + c = q  |
| 4a | | 4a | |
chyba takich rzeczy nie pokazuja w LO, a powinni...
20 lip 08:31
AS: Jak szybko sprawdzić poprawność mnożenia dwóch liczb?
25691
x 35702
−−−−−−−−−−−
917220082
Pierwsza część sprawdzania
25691 ; 2 + 5 + 6 + 9 + 1 = 23 ; 2 + 3 = 5
35702 ; 3 + 5 + 7 + 0 + 2 = 17 ; 1 + 7 = 8
5*8 = 40 ; 4 + 0 = 4
Druga część sprawdzania
917220082 ; 9 + 1 + 7 + 2 + 2 + 0 + 0 + 8 + 2 = 31 ; 3 + 1 = 4
Zgodność wyników w obu częściach.
Metoda jest zawodna w przypadku popełnienia tzw. błędu czeskiego
gdy np. w wyniku przestawi się dwie cyfry.zamiast 58 wstawi się 85
20 lip 09:50
5-latek: To ze sie ani razu nie odezwal /a to oznacza ze wcale jej /ja to nie interesuje
Poza tym niech sobie wpiszse w google triki matematyczne lub [Z[ciekawe triki
matematyczne ]] i ma do wyboru do koloru
20 lip 10:36
sss: Gustik sposób na działaniach i zbiorach przyda się, nie znałem tego.
5−latek wiesz nie miałem czasu przez pracę po za tym w internecie są w większości tylko
sztuczki typu jak szybko mnożyć,dzilić itd.
20 lip 11:04