Matura 22 Domel: Matura − zad. 22 Do wykresu funkcji, określonej dla wszystkich liczb rzeczywistych wzorem y = −2^(x−2) , należy punkt

	1
A. A(1, 2) B. B (2, −1) C. C(1,		) D. D (4, 4)
	2

Dlaczego prawidłowa odpowiedź to "B" − przecież z przekształceń wychodzi: m=−2 i x = 2 => f(m) = m⁽²⁻²⁾ = m⁰ = (−2)⁰ = 1 a nie −1 a odpowiedź "D" m = −2 i x = 4 => f(m) = m⁽⁴⁻²⁾ = m² = (−2)² = 4 no i wychodzi punkt (4, 4)

zawodus: Domel mam nadzieję, że żartujesz z tym pytaniem

J: Żle policzyłeś .... −2⁴⁻² = −2² = −4 B) f(2) = −2²⁻² = − 2⁰ = − 1

Domel: Słuchaj − moja matma była 27 lat temu − mam zapewne sporo dziuuuur w mózgu i przerw w synapsach − Jeżeli możesz − przypomnij podstawy dotyczące tego zadanka − albo gdzie ich szukać

ja: −1=−2²⁻²

zawodus: Polecam podręczniki do szkoły podstawowej i dział kolejność wykonywania działań (tylko się nie obraź

Domel: Jezuuuu − sorki − spotkały się w końcu 2 szare komórki w moim mózgu i się wzajemnie doszkoliły Dzięki za wyrozumiałość

Bogdan: Pomijając żart Domela często spotykam się z tym nagminnie popełnianym błędem. −2² ≠ (−2)², −2² = −4, (−2)² = 4

Domel: I przepraszam za dyletanctwo − mam nadzieję, że się już nie powtórzy

zawodus: Gogdan jak ja uczyłem w liceum (I LO), to 90% tak robiło A w gimnazjum tyle razy się takie przykłady powtarzało. Oczywiście po kilku lekcjach była kartkówka i nadal się pojawiały te błędy

Domel: Ale co tam − zrobiłem sobie tę maturkę i mam 46 pkt czyli 92% − szkoda, że moja własna matura tak mi nie poszła

J: Najprościej wytlumaczyć to uczniom tak... − 2² = −1*2² = −1*4 = − 4 ...

zawodus: Wytłumaczyć to nie problem, problem w tym, że oni tak "chcą" to zapamiętać, że masakra Domel przyznaj się, gdzie straciłeś 4 pkt?

Domel: PS − zawodus − mnie nie można obrazić podpowiadając źródła do poszukiwań − nawet ze szkoły podstawowej. Np. budowę pantofelka i ameby wolałbym sobie przypomnieć z moich podręczników do biologii ze szkoły podstawowej − zwłaszcza, że później tego ode mnie nie wymagano. Ale na przyszłość się nie rozpędzaj − nie każ mi czasem szukać czegoś w opowiadaniach pani z przedszkola.

Domel: No na 22, 24 i 30. 24 przekombinowałem − wymyśliłem sobie, że można wybrać np. graczy 1− go i 3−go ale też 3−go i 1−go − czyli miałem 90 możliwości

Domel: A z kolei jak widzę słowo prawdopodobieństwo (zad. 30) − to tak jakoś z zasady przechodzę do następnego zadania. Moim skromnym zdaniem − sprawy prawdopodobieństwa to są czary dla magików, wróżek i innych podobnej maści szarlatanów

5-latek: Czesc Domel Powiem CI ze nie jestes w tym sam

Domel: Witam − dzięki za wsparcie