matematykaszkolna.pl
Dwumian Newtona-POMOCY!!!!!!!!!!!!! Pearlita: Czy jest ktoś tak miły, że zechciałby wytłumaczyć mi o co chodzi z tym dwumianem Newtona? Silnię miałam na lekcji, ale dwumian (nie wiem jakim cudem) nie! I niestety kompletnie nie radzę sobie z tymi zadaniami. Wiem, że jest tutaj sporo stron o tym, ale niestety żadna nie pozwoliła mi skutecznie tego zrozumieć− chyba potrzebuję wytłumaczenia jak dziecko z przedszkola Nawet jeśli zrozumiem jakieś konkretne zadanie to gdy mam inne to już klapa− nie wychodzi. Zawsze próbuję rozwiązywać tego typu zadania drzewkiem z prawdopodobieństwem, ale wtedy wynik się różni. Nie ogarniam tegoemotka
2 maj 18:56
PW: A podręcznika nie masz? Samo pojęcie to jeden wzór, a zastosowanie to liczenie podzbiorów. Dłużej pisałaś pytanie niż zajęłoby spojrzenie do książki.
2 maj 19:16
Pearlita: Tak mam wzór, definicję i tak dalej, ale chodzi mi o wytłumaczenie krok po kroku na jakimś konkretnym przykładzie, bo o ile teoria jest zrozumiała, to w praktyce zawsze coś źle mi wychodzi. Nie wiem dlaczego akurat tego zagadnienia nie mogę zrozumieć, nie jestem jakaś tępa z matmy.
3 maj 17:47
Bogdan: Dwumian Newtona: (a + b)n =
 
nawias
n
nawias
nawias
0
nawias
 
=
anb0 + (pierwszy wyraz rozwinięcia)
  
 
nawias
n
nawias
nawias
1
nawias
 
+
an−1b1 + (drugi wyraz rozwinięcia)
  
 
nawias
n
nawias
nawias
2
nawias
 
+
an−2b2 + (trzeci wyraz rozwinięcia)
  
 
nawias
n
nawias
nawias
3
nawias
 
+
an−3b3 + (czwarty wyraz rozwinięcia)
  
+ ... +
 
nawias
n
nawias
nawias
k−1
nawias
 
+
an−k+1bk−1 + (k−ty wyraz rozwinięcia)
  
+ ... +
 
nawias
n
nawias
nawias
n−1
nawias
 
+
a1bn−1 + (n−ty, czyli przedostatni wyraz rozwinięcia)
  
 
nawias
n
nawias
nawias
n
nawias
 
+
a0bn (ostatni wyraz rozwinięcia)
  
Wszystkich wyrazów rozwinięcia dwumianu Newtona (a + b)n jest n+1. Przykład. Trzynastym wyrazem (k = 13) rozwinięcia (x + 2x)23 (n = 23) jest
nawias
23
nawias
nawias
12
nawias
 
x11*(2(x)12 = 4096x11*x6 = 4096x17
 
3 maj 18:31
PW: Bogdan, obawiam się że za wysoko poleciałeś. Koleżanka pisze, że miała silnię, ale dwumianu Newtona − nie. Dlatego myślę, że po prostu pytała o symbol Newtona.
3 maj 21:00
Pearlita: A coś takiego? Na stole leżało 14 banknotów: 2 banknoty o nominale 100 zł, 2 banknoty o nominale 50 zł i 10 banknotów o nominale 20 zł. Wiatr zdmuchnął na podłogę 5 banknotów. Oblicz prawdopodobieństwo tego, że na podłodze leży dokładnie 130 zł. Odpowiedź podaj w postaci ułamka nieskracalnego. To zadanie maturalne z 2007 roku, nie mam pojęcia jak to rozwiązać. Tzn. znalazłam klucz z rozwiązaniem, ale nie wiem co skąd wynikaemotka Ewentualnie jest jakaś metoda matematyczna, którą można zastąpić dwumian Newtona. Jak pisałam wcześniej z reguły próbowałam te zadania rozwiązywać drzewkiem z prawdopodobieństwem, ale zawsze wynik się różnił− mniej albo więcej, ale się różnił.
4 maj 14:27
PW: Na stole jest 14 banknotów, zdmuchnięto dowolne 5 spośród nich Przestrzeń zdarzeń elementarnych Ω można więc opisać jako zbiór wszystkich 5−elementowych podzbiorów zbioru 14−elementowego. Wobec tego
 
nawias
14
nawias
nawias
5
nawias
 
|Ω| =
.
  
Pewne zdarzenia (już nie elementarne) zbioru Ω można opisać poprzez rozwiązania równania (1) x1 + x2 + x3 = 5, gdzie (2) 0 ≤ x1 ≤ 2, 0 ≤ x2 ≤ 2, 1 ≤ x3 ≤ 5. Przez x1 oznaczyliśmy liczbę zdmuchniętych banknotów 100−złotowych, przez x2 −0 liczbę zdmuchniętych banknotów 50−złotowych, a przez x3 − liczbę zdmuchniętych banknotów 20−złotowych. Ograniczenia biorą się z liczby banknotów poszczególnych nominałów oraz z liczby wszystkich zdmuchniętych banknotów. Na przykład rozwiązanie (2,1,2) oznacza, że zdmuchnięte zostały odpowiednio; − dwie stuzłotówki, − jedna pięćdziesięciozłotówka − dwie dwudziestozłotówki. Wypiszmy wszystkie możliwe rozwiązania: (0,0,5), (0,1,4), (1,0,4), (1,1,3), (1,2,2), (2,1,2), (2,2,1). Widać, że interesujące nas zdarzenie A − sumę 130 − otrzymamy tylko dla rozwiązania (0,1,4) (bo 1•50+4•20 = 130). Rozwiązanie takie odpowiada następującym zdarzeniom elementarnym: "zdmuchnięto jedną z 2 pięćdziesięciozłotówek i 4 spośród 10 dwudziestozłotówek", zdarzeń takich jest
 
nawias
2
nawias
nawias
1
nawias
 
nawias
10
nawias
nawias
4
nawias
 
nawias
10
nawias
nawias
4
nawias
 
|A| =
= 2•
    
 
nawias
10
nawias
nawias
4
nawias
 
(z każdym z 2 możliwych wyborów 50−złotówki możliwe jest wybranie jednego z
  
4−elementowych podzbiorów dziesięciu 20−złotówek). Odpowiedź: na mocy twierdzenia zwanego klasyczną definicją prawdopodobieństwa
 |A| 
 
nawias
10
nawias
nawias
4
nawias
 
2•
  
 
 10! 
2•

 4!•6! 
 
P(A) =

=

=

=
 |Ω| 
 
nawias
14
nawias
nawias
5
nawias
 
  
 
 14! 

 5!•9! 
 
 30 
=

 143 
o ile nie pomyliłem się w rachunkach.
4 maj 17:04
PW: Poprawka: pominąłem niektóre rozwiązania: (2,0,3), (0,2,3), − trzeba je dopisać, ale nie mają one wpływu na odpowiedź.
4 maj 17:09