:)
Maslanek: Geometria analityczna
Obrócić układ OXY tak, aby prosta k: 2x−y−1=0 była równoległa do wektora v=(−1,3) w nowym
układzie.
Bierzemy wektor równoległy do k, czyli m=[1, 2] i zaczepiamy go w (0,0). Wtedy m=(1,2)
Teraz jeżeli obracamy układ o α, to tak jakbyśmy punkty obracali o −α.
Czyli f
−α(1,2)=k*(−1,3)
Skąd układ:
cosα+2sinα=−k
−sinα+2cosα=3k
Stąd cosα=k i sinα=−k
| | 7π | | 3π | |
Biorąc jedynkę trygonometryczną mamy po rozwiązaniu α= |
| lub α= |
| . |
| | 4 | | 4 | |
Wydaje się w porządku, ale czy jest w porządku?
28 kwi 22:33
bezendu:
28 kwi 22:34
Maslanek: Nie rób wielkich oczu

Fajne zabawki
28 kwi 22:36
bezendu:
To miłej zabawy
28 kwi 22:37
Maslanek: Dzięki
28 kwi 22:39
Trivial: Cześć M.
28 kwi 22:42
Maslanek: Cześć
T.
28 kwi 22:43
Trivial:
Sprawdzę innym rozwiązaniem. Weźmy punkt p = x + iy leżący na prostej k. Obracamy układ o α
stopni, czyli punkt o −α stopni.
p' = e
−iαp
Biorąc różnicę między dwoma punktami otrzymamy wektor kierunkowy:
p
2' − p
1' = e
−iα(p
2 − p
1)
k(−1+3i) = e
−iα(1+2i)
Pozbędziemy się k operując na znormalizowanych liczbach zespolonych (mnożenie przez e
it
zachowuje długość).
| | −1+3i | | √5 | | 1+i | |
e−iα = |
| * |
| = |
| . |
| | √10 | | 1+2i | | √2 | |
Skąd od razu: tan(−α) = 1 ⇒ α = ...
Jest raczej OK.
28 kwi 23:21
Maslanek: Prześledzę jutro

Zalatuje trochę zmiennymi biegunowymi (tyle,że na płaszczyźnie Gaussa)
28 kwi 23:25
Maslanek: Dzięki za psrawdzenie
28 kwi 23:25
Trivial:
To jest praktycznie definicja mnożenia przez liczbę zespoloną:
(r1, θ1)*(r2, θ2) = (r1*r2, θ1+θ2)
28 kwi 23:28
Trivial: Btw, lubię zespolone obroty. Są jakieś takie eleganckie.
28 kwi 23:31
Maslanek: A co z tymi znormalizowanymi liczbami zespolonymi?
Bo generalnie dotąd jeszcze ogarniam
| | √5 | |
Później po prostu bierzemy wygodne k czyli równe |
| ? Czy na jakiej zasadzie to |
| | √10 | |
dobieramy?
28 kwi 23:36
Trivial: Nie. Po prostu ustalam długość wszystkich wektorów na 1 i stosuję tylko operacje zachowujące
długość (tutaj jedynie mnożenie przez eit).
28 kwi 23:39
Trivial:
Ewentualnie można się tym w ogóle nie przejmować. Wtedy byłoby:
| | −1+3i | |
e−iα = k |
| = k(1+i) |
| | 1+2i | |
I wychodzi to samo.
28 kwi 23:42
Hugo: Przez wakacje mnie musicie tego wszystkiego nauczyć

Będę się przykladać
28 kwi 23:46
Maslanek: Czyli tak jakby dobieram k, tak żeby dał mi liczby znormalizowane, czyli o długości 1?

Dobra, to rozumiem

Poćwiczę ten sposób w niedalekiej przyszłości

I będe błagał o pomoc zapewne

Tylko jeżeli chcielibyśmy robić obroty w R
3 w ten sposób (o ile można?

− jak tak, to
pewnie jakiś wesoły sposób), to na pewno nie da rady, prawda? (w końcu sposób opisany na R
2)
28 kwi 23:48
Trivial:
Obroty w R
3 można realizować wykorzystując kwaterniony − uogólnienie liczb zespolonych.
28 kwi 23:50
Maslanek: To na ten sposób poczekam jeszcze dłużej

Za semestr pewnie będę je realizował
28 kwi 23:51