Proszę o pomoc w analizie wiersza Matejko: Wiem, że jest to forum wybitnych matematyków ^^ ale czy może ktoś umie analizować wiersze?

megan: Żarty sobie robisz? Tu z polskim wyskakujesz? Co za problem zapytać wujka google tam jest 90% tekstów które są przerabiane w szkołach. Jest zazwyczaj analiza i interpretacja.

Matejko: nie robię nie nawidzę polskiego tak jak wy także tu się utożsamiamy ze sobą. W google nie ma właśnie to jak jest jakiś umysł wszechstronny?

Piotr 10: A kogo wiersz ?

megan: Podaj tytuł i autora. W jakiej szkole jesteś? Może będę w stanie jakoś pomóc.

Draghan: nienawidzę* Ja np. wcale tak nie nienawidzę języka ojczystego Podaj namiary na wiersz, może moja luba coś poradzi

5-latek: A ja wcale nie lubie takich tekstow jak twoj. Co to znaczy nienawidze j. polskiego ? Jelsi go nienawidzisz to wyjedz np do Niemiec czy Anglii i tam zdawaj mature w ich jezyku Nikt nie powiedzial ze musisz zdawac mature skoro nie lubisz j. polskiego

Draghan: Witaj, 5−latek Trochę Cię popieram, a trochę nie Ja, na przykład, uwielbiam czytać i uwielbiam też pisać. Oczywiście − w języku polskim Ale osobiście uważam, że to, czego uczą na lekcjach języka polskiego w szkołach, to jakaś pomyłka. Tak samo, jak w przypadku matematyki. Sam do teraz mam uraz do interpretowania wierszy na siłę Można, np. nienawidzić lekcji języka polskiego i wcale nie musi to oznaczać, że należy zdawać maturę w obcym kraju

5-latek: Witaj W latach 1973−78 tez mielismy(mowie o sobie ) jedyna sluszna linie (ale to przezylismy). Nikomu wowczas do glowy nie przychodzilo zeby mowic ze nienawidzi jezyka ojczystego (wrecz przeciwnie . No ale czasy sie zmieniaja. Mozna mowic co sie chce .

głupmen: Zgadzam się z @Draghanem. Dzisiejszy poziom matematyki w szkołach jest porażająco niski... To co teraz robią na studiach to ja miałem w pierwszej i drugiej klasie szkoły średniej.

głupmen: a co do j. polskiego nic dodać, nic ująć

Matejko: Wiersz Barańczaka Jeżeli porcelana to tylko taka mi chodzi o polski jako przedmiot w szkole a nie język ojczysty. Dla mnie jest to rozróżnialne. Liczę na pomoc Draghan

głupmen: na jaką pomoc liczysz? w interpretacji wierszyków?

Matejko: Liczę na pomoc w analizie mam szablonów pełno ale z polskiego nie świece i ciężko mi jest to napisać. głupmen wyczuwam ironię

m0ker: ja się normalnie pytam, otóż moja odpowiedź brzmi jak link do strony: http://xn--jzyk-polski-rrb.pl/analiza-wiersza szukaj interpretacji wierszy i porównuj z tym co wymyśliłem, znajdź złoty środek

głupmen: sorki, post wyżej jest mój, nick kolegi mi wskoczył podczas copy and paste

megan: Jeśli porcelana, to wyłącznie taka (Stanisław Barańczak)– przestroga, by nie przywiązywać się do rzeczy. Nie decydujemy o sobie i zawsze możemy wpaść w wir historii, która nie słucha indywidualnych opowieści i tłumaczeń.

Draghan: Prawda, że mówienie w tonie nienawiści do języka polskiego, czy do Polski, jest okropnie krzywdzące. Szczególnie dla tych, którzy nam tę Polskę wywalczyli, płacąc przy tym najwyższą cenę. Ale czasy się rzeczywiście zmieniają. Można mówić wiele. Czy to dobrze, czy nie... To kwestia na dłuższą rozprawę. Ale chyba jednak wychodzi bardziej na plus. Matejko, a tytuł jaki? To o tej porcelanie, tak?

megan: Jeżeli porcelana to wyłacznie taka Której nie żal pod butem tragarza lub gasienica czołgu, Jeżeli fotel, to niezbyt wygodny, tak aby Nie było przykro podniesć się i odejsć; Jeżeli odzież, to tyle, ile można uniesć w walizce, Jeżeli ksiażki, to te, które można uniesć w pamięci, Jeżeli plany, to takie, by można o nich zapomnieć gdy nadejdzie czas następnej przeprowadzki na inna ulicę, kontynent, etap dziejowy lub swiat Kto ci powiedział, że wolno się przyzwyczajać? Kto ci powiedział, że cokolwiek jest na zawsze? Czy nikt ci nie powiedział, że nie będziesz nigdy w swiecie czuł się jak u siebie w domu?

Draghan: O, widzę, że megan wzięła (wziął? ) sprawę w swoje ręce Ja tu niepotrzebny

Matejko: Tak Jeżeli porcelana to wyłącznie taka Barańczaka Analiza tego wiersza. Przestańcie już z tym patriotyzmem pisałem że nie lubię języka polskiego jako przedmiotu w szkole. Może ze względu na nauczyciela? Nie koniecznie na język..

Matejko: o to ten wiersz

megan: Ja już napisałam co miałam do powiedzenia z polaka jestem przeciętna jadę na 3 więc za dużo nie pomogę, ale moja nauczycielka jest bardzo wymagająca więc ta 3 to tak jak u niektórych lajtowych jest jak 5, ale cóż. Tego wiersza niestety nie przerabiałam miałam inne Barańczaka. A ta współczesna poezja to jakoś w ogóle do mnie nie przemawia jeszcze do Baczyńskiego jest w miarę ok, ale później to już jakieś takie dziwne to jest.

Matejko: Ma ktoś jakąś wenę ? chodzi o to żeby napisać mniej więcej według tego szablonu http://liceum.kujon.net/txt/18/analiza_interpretacja_wiersza.html

Draghan: Skoro chcesz pisać pod szablon, to na co tu wena?

Matejko: nie musi być pod szablon ale tak czy tak nie umiem ruszyć Jak tam twoja luba Draghanie

Draghan: Właśnie nie ma Jej teraz. Będzie pewnie późniejszym wieczorem.

Matejko: Draghan chyba tylko ty mi pozostałeś liczę na ciebie i twoją damę będę czekał na odpowiedź bo mam to na jutro

Draghan: Licz również na siebie Ja bym Ci to nawet napisał, skoro pod szablon, ale mam okropną migrenę i mnóstwo zadań do przeliczenia. Także ja odpadam. Gwarancji Ci nie daję, że będziesz miał zrobione, ale postaram się ładnie do Niej zagadać Tymczasem − bywaj.

Matejko: ok będę odświeżał co jakiś czas.

Draghan: Matejko, masz szczęście "Przekaż, że prace są w toku" Pofarciło Ci się, nie ma co Interpretację wiersza uzyskać z forum matematycznego XD Skoro powiedziała, że będzie zrobione, to będzie Wykaż się teraz cierpliwością

MQ: Tak, swoją drogą, to, według mnie, Barańczak wyraźnie nawiązuje do "Piosenki o porcelanie" Miłosza.

Radek: Nie długo i wypracowanie będą tutaj pisać.

Draghan: Napisane "od ręki, nie sprawdzałam", więc mogą być jakieś błędy Podmiot mówiący w wierszu to osoba doświadczona, która zwraca się do czytelnika w celu opowiedzenia mu prawdy o świecie, tak jak starszy człowiek poucza małe dziecko. Autor żyjący w czasach PRL−u sprzeciwia się komunistycznej władzy, która jest źródłem ciągłej niepewności i braku stabilizacji w życiu. Wszystko co mówi jest w pewnym sensie ironią, bo tak naprawdę nie godzi się na taki los. Człowiek żyjący w owych czasach musi prowadzić nieustanną wędrówkę, musi porzucić drogie mu przedmioty. Porcelana, czy wygodny fotel muszą odejść w zapomnienie, trzeba opuścić je bez względu na to, czy tego chcemy czy nie. Odzież, która mieści się w walizce jest kolejnym symbolem nieprzerwanej wędrówki, a książki, które również zostaną zniszczone mogą znaleźć schronienie tylko w zakamarkach pamięci człowieka. Następnie autor wychodzi poza świat materialny, mówi, że porzucić należy także plany i marzenia, ponieważ zmieniające się ciągle otoczenie będzie od nas tego wymagało. Los jest nieprzewidywalny, możemy przenieść się nie z własnej woli w inne miejsce lub też na inny świat, co znaczy, że w każdej chwili możemy umrzeć. Ostatnie trzy pytania, które zadaje podmiot liryczny to nic innego, jak wyrzut, żal do rzeczywistości. Tak naprawdę nie godzi się on na takie życie i nie chce niepewności, która go otacza. Pragnie on stabilizacji i spokoju, którego w jego świecie jest brak. Jeszcze spytała, czy tyle Ci wystarczy, ale ja o więcej nie będę prosił Dziewczyna też niech sobie odpocznie Musisz wybaczyć

Matejko: Człowieku super jest dzięki wielkie i ucałuj swoją