Zagadka. Nieskończoność we wzorze. golo: Siema, mógłby mi ktoś powiedzieć, co się robi z jeśli mam np wzór p(^a2_b²−a²)*(1−^b2_r²) i mam przyjąć że b jest nieskończone, mam otrzymać z tego wzór: −p*(^a2_r²). Nie chodzi o jakieś wyprowadzenia matematyczne z granicami czy coś, bo to jest wzór z mechaniki więc b jest jakąś wartością, która dąży do nieskończoności i podejrzewam, że trzeba je jakoś pominąć w tym wzorze, żeby otrzymać drugi.

golo: nie wiem czemu te wzory się tak nierówno pustawiały, korzystałem z podanych funkcji do ich tworzenia..

wredulus_pospolitus:

	1
napisz ułamki wykorzystując U ...		a nie u ... 1√2
	√2

golo: p(a²/b²−a²)*(1−b²/r²) drugi wzór: −p*(a²/r²).

wredulus_pospolitus:

a2		1−b2		a2		1−b2
	*		=		*
b2−a2		r2		r2		b2−a2

	1−b2
i masz już to co chcesz * (		)1/2
	b2−a2

no i to co zostaje to niestety trza 'granicą potraktować' ... ale jak dla mnie to granica jest liczbą urojoną (√−1) a nie −√1

golo:

	a2		b2
tylko, że wzór jest taki: p(		)*(1−		) nie napisałem jasno, że 1
	b2−a2		r2

nie jest tam w liczniku, mój błąd

wredulus_pospolitus: ale wszystko jest pod pierwiastkiem

	b2		1−b2
to akurat nie zmienia w tym nic a nic czy to jest 1 −		... czy
	r2		r2

bo granica i tego i tego będzie taka sama ... −∞

wredulus_pospolitus: nie ... to nie Twój błąd ... bo zapisałeś poprawnie ... to moja nadinterpretacja −−− przywykłem

	1−x
już na tym forum do tego że jak ktoś pisze 1−x/x+1 to ma na myśli
	x+1

golo: tak, wszystko jest pod pierwiastkiem : )

golo: nie, pomyłka, nie pod pierwiastkiem za dużo wzorów na raz i już mi się pomieszało. Dzięki za pomoc