PW: Na dole stoją A i B, na górze a i b. Załóżmy dla zmylenia przeciwnika, że znają się A i a oraz
B i b.
Każdy wybór tras wejścia można opisać jako permutację typu
(0, A, 0, 0, B, 0, 0)
(zakładamy, że turyści A i B będą wchodzić różnymi trasami, hoć zadanie jest sformułowane
niejednoznacznie). Podany przykład oznacza: panowie A i B wybrali odpowiednio trasy nr 2 i 5,
zera przyporządkowano trasom nie wybranym). Permutacji takich jest
− liczone według wzoru na permutacje 7−elementowe, w których 5 elementów powtarza się.
| | | |
Można też policzyć tak: wybieramy 2 trasy spośród 7 na | sposobów, każdy wybór można |
| | |
"obsadzić panami A i B" na 2 sposoby.
Wszystkie permutacje opisujące wybory tras wchodzenia tworzą zbiór W
Schodzące z góry panie a i b też mogą dokonać 42 wyborów − ten zbiór oznaczmy symbolem S.
Każdy wynik "wchodzenia − schodzenia" to para permutacji (x,y), x∊W, y∊S.
− Ile elementów zawiera zbiór W×S?
− Ile elementów zawiera zbiór "wchodzący pan spotkał schodzącą znajomą panią"? Tu uwaga: znowu
zadanie jest sformułowane kiepsko − idzie o spotkanie dokładnie jednej znajomej pary, czy co
najmniej jednej? Obstawiam wariant "co najmniej", ale pewność "co autor miał na myśli"
uzyskasz obliczając prawdopodobieństwo i porównując z odpowiedzią.
Jednym ze zdarzeń elementarnych "sprzyjających" jest np. para
((0,A,0,0,0,B,0), (0,a,0,b,0,0,0))
− spotkali się wchodzący pan A i schodząca pani a, zaś B i b wybrali inne trasy.