PW: Pierwszą funkcją ("najbardziej wewnętrzną") w tym złożeniu jest g(u)=arcsinu. Jest to funkcja
odwrotna do funkcji sinus, jest więc określona na zbiorze wartości funkcji sinus. Zbiór
wartości funkcji sinus to przedział [−1, 1].
u∊ [−1, 1] ⇔ x
2−4x+3 ∊ [−1, 1] ⇔ (x−1)(x−3) ∊ [−1, 1].
Minimum funkcji u(x) = (x−1)(x−3) jet równe u(2)=−1, a więc nierówność
−1 ≤ u(x)
jet spełniona dla wszystkich x.
Tu warto narysować wykres funkcji u(x).
Nierówność u(x) ≤ 1:
x
−4x+3 ≤ 1 ⇔x
2−4x+2 ≤ 0 ⇔ x ∊ [2−
√2, 2+
√2].
| | π | |
Dla takich x istnieją wartości arcsin(x2−4x+3) i są one liczbami z przedziału [− |
| , |
| | 2 | |
Następną funkcją działającą w rozpatrywanym złożeniu jest arcctg(g(u), a więc g(u) mogą być
dowolne (dziedziną funkcji arcctg jest cały zbiór liczb rzeczywistych).
Ostatnią funkcją w złożeniu jest pierwiastek, z tego powodu musimy ograniczyć się do takich v,
dla których arcctgv ≥ 0, czyli v≥0. Należy zatem uwzględnić tylko takie x, dla których
arcsin(x
2−4x+3) ≥ 0,
czyli x ∊ [2−
√2, 1]∪[3, 2+
√2,] (znowu patrz rysunek paraboli).
Ale Ty to sprawdź, pisałem "on line" bez rozwiązania na kartce i rysowania. a tak łatwo o
błędy.