|(AxB)*C| daje wektor o długości równej polu równoległoboku rozpiętego na a i b [ wektorach,
tutaj o początku [0,0] i prostopadły do płaszczyzny tego równoległoboku. Rzut c na kierunek
AxB to wysokość bryły. Mamy więc dla równoległościanu V=|(AxB)*C|
|(AxB)*C| wzór na objętość równoległościanu, czyli tworzysz macierz
wektory A=[1,2,0] B=[0,4,0] C=[0,1,3]
AxB :
|i j k|
|1 2 0| = i*[(2*0)−(0*4)] − j*[(1*0)−(0*0)]+ k*[(1*4)−(2*0)] = [0]i+[0]j+[4]k
|0 4 0|
teraz jeszcze razy skalarnie C czyli : (AxB)*C
[ pamiętaj że wszystko wzięte jako moduł bo przecież V−objętość nie jest ujemna ] | | .
| [0,0,4]*[0,1,3] |=| (0*0)+(0*1)+(3*4) |=12 ===> to jest nasze pole
pole podstawy to nic innego jak pole równoległoboku czyli właśnie
|
|det (AxB) | czyli jak już policzyliśmy =4
−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−
−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−
(2,2) i (3,7) , punkty możemy traktować jako wektory o miejscu w początku przecięcia osi (0,0)
czyli mamy wektory D=[2,2] i E=[3,7]
kąt miedzy wektorami, używasz albo iloczynu skalarnego albo wyznacznika.
Iloczyn skalarny : D*E= |D|*|E|*|cosα|=DxEx+DyEy − we współrzędnych
D*E=(2*3)+(2*7)=6+17=20
|D|=√(22)+(22)= √8
|E|=√(32)+(72)= √58
| D*E | ||
|D|*|E|=√8*√58 po przekształceniu wzoru cosα= | CZYLI | |
| |D|*|E| |
| 20 | ||
cosα= | ||
| √8*√58 |
| det(D,E) |
| |||||||||
D*E= |D|*|E|*|sinα| sinα= | det(D,E) =det | = 14−6=8 | ||||||||
| |D|*|E| |
| 8 | |
=sinα | |
| √8*√58 |