| x−2 | y+1 | z | ||||
= | = | pod kątem 90o | ||||
| 1 | 2 | −1 |
wszystkie wszystkiego
ojjj to niedobrze ... niestety ... trzeba mieć wyobraźni przestrzennej
ale oki ...
weź dwa ołówki ... ułóż je tak aby się przecinały się pod kątem 90o ... teraz obracaj jeden z
nich (tylko jeden) tak aby za każdym razem nadal przecinały się pod kątem 90o ... i masz tu
swoją płaszczyznę.
Gdybyś zamiast tego drugiego ołówka miała kartkę papieru to byś właśnie miała płaszczyznę π1.
(krok 1)
To że wektor normalny jest wektorem prostopadlym do płąszczyzny wiedzieć MUSISZ i nawet nie
śmiem zakładać, że tego nie wiesz. (krok 2)
To jak się odczytuje wektor normalny ze wzoru płaszczyzny i na odwrót także MUSISZ wiedzieć.
(krok 3)
Ale nie wiesz jak 'głęboko' ta kartka papieru wbija się w ołówek, ale wiesz, że punkt M, który
jest o tutaj, należy do tej płąszczyzny ... stąd wiesz jak musisz przesunąć kartkę wzdłuż
ołówka aby ten punkt należał do płaszczyzny (krok 4).
Mając już wzór płaszczyzny i wzór prostej wyznaczasz punkt przecięcia. (krok 5)
Mając dwa punkty wyznaczasz prostą (przez dwa punkty przebiega tylko i wyłącznie jedna prosta)
(krok 5)