zadanie buka: jak to zrobic? lim

	x4 − 3x +2
x−>1		= ?
	x5 −4x +3

Basiek:

	x5
wyciągnij
	x5

buka: jak?

ICSP: nie usuwam tego xD

ICSP: nie mam mowy abym usunął a tak na poważnie. Rozłóż wielomian w liczniku i mianowniku na czynniki i skróć co się da

ICSP: nie dość ze nic nie daje to jeszcze jest źle wyciągnięte

buka: no wlasnie co to daje?

Basiek: ICSP− weeeź. Usuń. Jestem po najtrudniejszym egzaminie, na przejazdy straciłam ponad 6h mojego życia. Jestem zmęczona. Oddaj mi moją godność!

ICSP: Moim zdaniem kolor czerwony ładnie się komponuje z kolorem niebieskim. Zostaje

buka: ej no, powaznie pytam jak to zrobic? trzeba rozlozyc na czynniki, ale jak to tutaj zrpbic?

Basiek: Naprawdę twierdzisz, że się dobrze razem komponujemy? Przemyślałabym to.

	x(x3−1)−2(x−1)
Ech...		=...
	x(x4−1)−3(x−1)

Zdecydowanie jestem zbyt leniwa. I śpiąca. I USUŃ.

buka: jak to zrobilas?

ICSP: Teraz lepiej Widzę ze sobie radzisz wiec idę już sobie.

buka:

	4
i to wyjdzie −		?
	3

Basiek: W głowie to ja Ci tego nie policzę..., skąd mam wiedzieć? Karta, długopis i do roboty. Teraz rozpisać (x³−1) i (x⁴−1) ze wzorów skróconego mnożenia... wyłączyć w liczniku i mianowniku (x−1) i skrócić... w reszcie podstawić sobie tę nieszczęsną JEDYNKĘ. I masz granicę! Do roboty!

buka: a nie moge podstawic od razu do wzoru tej jedynki, musze uzywac wzorow skroconego mnozenia ?

buka: a jak tutaj rozlozyc ? lim

	x2 −3x +2
x−>1		?
	x4 − 3x2 +2x

Mila: 1) w(x)=x⁴ − 3x +2 w(1)=1−3+2=0 wielomian dzieli się przez x−1 1 0 0 −3 2 x=1 1 1 1 −2 0 x⁴ − 3x +2=(x−1)*(x³+x²+x−2) 2) p(x)=x⁵ −4x +3 p(1)=1−4+3=0 wielomian dzieli się prze (x−1) 1 0 0 0 −4 +3 x=1 1 1 1 1 −3 0 x⁵ −4x +3=(x−1)(x⁴+x³+x²+x−3)

	(x−1)*(x3+x2+x−2)
Limx→1		=
	(x−1)(x4+x3+x2+x−3)

	(x3+x2+x−2)		3−2
=limx→1		=		=1
	(x4+x3+x2+x−3)		4−3

buka: gore rpzlozylam tak : x(x−1) − 2( x+1) a na dole cos nie wychodzi

Basiek: Witaj, Milu. Chodziło mi o...

	x2−x−2x+2
=		=....
	x4−x2−2x2+2x

i potem wychodzi to, co napisałam powyżej. A Mila zrobiła to troszkę inaczej, chyba krócej.

Mila: Witaj,Basiek, sesja zaliczona?

Basiek: Milu− jestem... w trakcie! Idzie opornie. Została matematyka. No i wyniki z dzisiejszego egzaminu oraz z angielskiego− to jest kwestia niepewności. Sesja... to straszna rzecz jest. Uczyłabym się na bieżąco, gdybym była świadoma.

Mila: Zawsze tak się mówiło, ale nigdy nie miałam odczucia, że dość czasu poświęciłam, zawsze mogło być bardziej dopracowane. A Buka już nie czyta naszych rozwiązań. Dobranoc, powodzenia.

Basiek: Cóż, ja muszę być szczera sama ze sobą i stwierdzić, że poświęciłam go o wiele za mało. A potem 5 egzaminów spadło mi na głowę... Dziwne uczucie. Dziękuję. Milu− dobranoc.