| 1 | 1 | |||
tg(arctg( | x)) byłoby równe | x. | ||
| 2 | 2 |
| 1 | 1 | |||
Aby obliczyć tg( | arctg(x)) musisz wyprowadzić wzór tg( | x) = f(tg(x)). | ||
| 2 | 2 |
| x | ||||||||||||
tgx = | ; u = tg( | ) | |||||||||||
| 2 |
| 2u | ||
tgx = | ||
| 1−u2 |
| 2 ± 2√1+tg2x | ||
u = | ||
| −2tgx |
| x | 1 ± √1+tg2x | |||
tg( | ) = − | |||
| 2 | tgx |
| x | ||
Dla x = 0 w oczywisty sposób tg( | ) = 0. | |
| 2 |
| π | π | |||
Dla tgx≠0 oraz x∊(− | , | ) wybieramy minus | ||
| 2 | 2 |
| π | π | |||
Dla tgx≠0 oraz x∊(−π, − | ) u ( | , π) wybieramy plus. | ||
| 2 | 2 |
| π | ||
Dla x∊{±π, ± | } funkcja jest nieokreślona. | |
| 2 |
| π | π | |||
Zauważmy, że arctgx, a tym bardziej jego połowa zawierają się w przedziale (− | , | ). | ||
| 2 | 2 |
| 1 | 1 − √1+tg2(arctgx) | 1 − √1+x2 | ||||
tg( | arctgx) = − | = − | . | |||
| 2 | tg(arctgx) | x |
| 1 | ||
Dla x = 0, tg( | arctgx) = 0. | |
| 2 |
. Bo nie mogłem tego nigdzie znaleźć i nie spodziewałem się, że aż tyle
wyprowadzenia będzie na to, ale na pewno warto to wiedzieć. Rozumiem, że dla sinx−arcsinx,
cosx−arccosx itd... adekwatnie trzeba postępować?