Gustlik: Ten wzór można wyprowadzić z kombinatoryki, z symbolu Newtona.
Sprawa jest bardzo prosta: na ile sposobów można połączyć n boków wielokąta odcinkami?
Na tyle, ile jest możliwości wylosowania 2 wierzchołków z n, czyki:
| | | | n! | | (n−2)!*(n−1)*n | | (n−1)*n | |
Cn2= | = |
| = |
| = |
| |
| | | 2!(n−2)! | | (n−2)!*1*2 | | 2 | |
z tym, że w tym są wliczone boki wielokąta, jest ich n i trzeba je odjąć od tych kombinacji.
| | | | (n−1)*n | | n2−n | |
A więc l. przek. = | −n= |
| −n= |
| −n= |
| | | 2 | | 2 | |
| | n2−n−2n | | n2−3n | | n(n−3) | |
= |
| = |
| = |
| |
| | 2 | | 2 | | 2 | |