| 1 | ||
a)f(x)= | zakres −4≤x≤4 | |
| x2+1 |
| 100 | ||
b)f(x)= | zakres 3≤x≤5 | |
| (x−2)(x−6) |
| −2 | ||
c)f(x)= | zakres 1≤x≤3 | |
| x2 |
| −1 | ||
d)f(x)= | zakres 4≤x≤5 | |
| 9−x2 |
Inaczej będzie dla 2 pierwszych przykładów
Ponieważ liczniki są stałe i dodatnie, to maxf(x) będzie tam, gdzie mianownik osiąga
minimum (chyba) i odwrotnie (czyli minf(x) tam, gdzie mianownik ma max). Stąd:
a) minf(x) = 1/17, maxf(x) = 1, bo min(x2+1) jest dla x = 0
b) maxf(x) jest dla xwierzchołka−paraboli, czyli dla x = 4, maxf(x) = −25, minf(x) =
−3313 będzie dla wartości granicznej.
Ta moja odpowiedź też jest mocno naciągana, bo nie wydaje mi się, żeby takie stwierdzenie
na temat min i max można było przeciągnąć na wszystkie tego typu funkcje.