π | ||
f(x) = √sin2 x + 1 dla x ∊ (0, | ) | |
2 |
1 | ||
sin(2x) > − | ||
2 |
1 | ||
sin t > − | ||
2 |
1 | 1 | |||
t > − | π + 2kπ i t < π + | + 2kπ | ||
6 | 6 |
1 | 7 | |||
t > − | π + 2kπ t < | + 2kπ | ||
6 | 6 |
1 | 7 | |||
2x > − | π + 2kπ 2x < | + 2kπ | ||
6 | 6 |
1 | 7 | |||
x > − | π + kπ x < | + kπ | ||
12 | 12 |
1 | 7 | |||
x ∊ ( | π, | ) + kπ, k ∊ C | ||
12 | 12 |
1 | ||
Z wykresu funkcji sinus(t) odczytałem kiedy ma wartości większe od − | a kiedy mniejsze. | |
2 |
π | ||
D: x ∊ (0, | ) | |
2 |
π | ||
x1 = 0 , x2 = | ||
2 |
1 | 1 | |||
to: t > − | π + 2kπ oraz t < π + | + 2kπ | ||
6 | 6 |
1 | 1 | |||
Skad sie wziela wartosc − | π oraz π + | ? | ||
6 | 6 |